MS یا مولتیپل اسکلروزیس یا ام اس زمانی اتفاق می افتد که سیستم ایمنی بدن به میلین، غلاف اطراف سلول های عصبی شما حمله می کند. بدون این پوسته بیرونی، اعصاب شما آسیب می بینند و باعث ایجاد مشکلات ارتباطی بین مغز و بقیه بدن می شوند.
ام اس یک بیماری مزمن یا طولانی مدت است که می تواند بر مغز، نخاع و اعصاب بینایی چشم تأثیر بگذارد. این می تواند باعث مشکلات بینایی، تعادل، کنترل ماهیچه ها و سایر عملکردهای اساسی بدن شود.
اثرات اغلب برای هر فردی که این بیماری را دارد متفاوت است. برخی از افراد علائم خفیفی دارند و نیازی به درمان ندارند. دیگران در رفت و آمد و انجام کارهای روزانه مشکل خواهند داشت.
علائم ام اس
آسیب به این معنی است که مغز شما نمی تواند سیگنال ها را به درستی از طریق بدن شما ارسال کند. اعصاب شما نیز آنطور که باید برای کمک به حرکت و احساس کار نمی کنند. در نتیجه، ممکن است علائمی مانند:
- مشکل در راه رفتن
- احساس خستگی
- ضعف یا اسپاسم عضلانی
- تاری یا دوبینی
- بی حسی و گزگز
- مشکلات جنسی
- کنترل ضعیف مثانه یا روده
- درد
- افسردگی
- مشکلات تمرکز یا به خاطر سپردن
ام اس معمولا از چه سنی شروع می شود؟
اولین علائم اغلب بین سنین 20 تا 40 سالگی شروع می شود. بیشتر افراد مبتلا به ام اس حملاتی دارند که عود نیز نامیده می شود، زمانی که وضعیت به طور قابل توجهی بدتر می شود. معمولاً زمانی که علائم بهبود می یابند، زمان بهبودی دنبال می شوند. برای سایر افراد، این بیماری به مرور زمان بدتر می شود.
در سال‌های اخیر، دانشمندان بسیاری از درمان‌های جدید را یافته‌اند که اغلب می‌توانند به پیشگیری از عود و کاهش اثرات بیماری کمک کنند.
انواع ام اس
سه نوع اصلی ام اس وجود دارد:
ام اس عود کننده- فروکش کننده (RRMS)
این شایع ترین نوع ام اس است. حدود 85 درصد از افراد مبتلا به ام اس این تشخیص را دریافت می کنند. با RRMS، شما تمایل به شعله ور شدن موقت دارید. به این موارد عود می گویند. اگر RRMS دارید، به احتمال زیاد در طول حمله علائم بدتر می‌شوید.
پس از تشدید، مرحله بهبودی را پشت سر می گذارید – این دوره زمانی است که علائمی ندارید. با این حال، وضعیت شما در طول بهبودی بدتر نمی شود.
ام اس اولیه-پیشرونده (PPMS)
اگر PPMS دارید، علائم MS شما از زمانی که تشخیص داده می شود به آرامی بدتر می شود. اما دوره های خاصی از عود یا بهبودی را دریافت نمی کنید. حدود 10 درصد از افراد مبتلا به ام اس با PPMS تشخیص داده می شوند.
ام اس پیشرونده ثانویه (SPMS)
با SPMS، علائم شما به طور پیوسته در طول زمان بدتر می شود. ممکن است پس از بروز علائم اولیه RRMS به این نوع مبتلا شوید. مطالعات به وضوح نشان نمی دهند که آیا داروها می توانند وضعیت شما را از بدتر شدن کند کنند یا خیر.
اولین علائم ام اس چیست؟
علائم ممکن است برای هر فردی متفاوت باشد. و با پیشرفت یا بدتر شدن وضعیت، ممکن است علائم جدیدی مشاهده کنید. اولین علائم ام اس معمولاً شامل تغییرات بینایی است. این همچنین به عنوان نوریت بینایی شناخته می شود. مسائل ممکن است شامل موارد زیر باشد:
- از دست دادن کامل یا جزئی بینایی. این معمولا در یک چشم اتفاق می افتد.
- درد هنگام حرکت دادن چشم
- تاری دید
- دوبینی
سایر علائم اولیه رایج که ممکن است داشته باشید عبارتند از:
- بی حسی و گزگز
- خستگی
- از دست دادن تعادل
- سرگیجه
- سفتی، سختی
- اسپاسم ها
- لرزش
- درد
- مشکلات مثانه
- ناراحتی روده
- تفکر مشکل ساز
- مشکلات حافظه
چه چیزی باعث ام اس می شود؟
پزشکان به طور قطع نمی دانند که چه چیزی باعث ام اس می شود، اما موارد زیادی وجود دارد که به نظر می رسد احتمال ابتلا به این بیماری را افزایش می دهد. افرادی که دارای ژن های خاصی هستند ممکن است شانس بیشتری برای ابتلا به آن داشته باشند. سیگار کشیدن نیز ممکن است این خطر را افزایش دهد.
برخی از افراد ممکن است پس از ابتلا به یک عفونت ویروسی – مانند ویروس اپشتین بار یا ویروس هرپس انسانی 6 – به ام اس مبتلا شوند که باعث می شود سیستم ایمنی آنها به طور طبیعی کار نکند. عفونت ممکن است باعث شروع بیماری یا عود شود. دانشمندان در حال بررسی ارتباط بین ویروس ها و ام اس هستند، اما هنوز پاسخ روشنی ندارند.
برخی از مطالعات نشان می دهد که ویتامین D، که می توانید از نور خورشید دریافت کنید، ممکن است سیستم ایمنی بدن شما را تقویت کند و از شما در برابر ام اس محافظت کند. به نظر می رسد برخی از افرادی که شانس بیشتری برای ابتلا به این بیماری دارند و به مناطق آفتابی تر نقل مکان می کنند، خطر ابتلا به این بیماری را کاهش می دهند.
نظرات کاربران