نحوه عادت دادن کودک به انجام تکالیف مدرسه
با نحوه عادت دادن کودک به انجام تکالیف مدرسه از بخش خانواده سایت تفریحی جیران همراه باشید.
انجام تکالیف مدرسه، از بحث برانگیزترین موضوعها در بسیاری از خانواده هاست. کودکان تیزهوش بر حسب انتظارات مدرسه در انجام تکالیف درسی، عملکرد متفاوتی دارند. معمولاً کودکان موفق روی یک میز تحریر یا میز معمولی در محیطی د رمحیطی آرام مطالعه می کنند؛ اگر چه بعضی از آنها به موسیقی هم گوش می دهند. با وجود این کودکان کم آموز، عادتهای مشکل ساز بسیاری به هنگام مطالعه می کنند؛ اگر چه بعضی از آنها معتقدند که وقتی روی تخت دراز کشیده اند و گوشی بر گوش، تلویزیون تماشا می کنند، درس را بهتر می فهمند و هر مطلب را فقط یکبار، آن هم به سرعت می خوانند. بعضی دیگر فقط در صورتی تکالیف خود را انجام می دهند که کسی به آنها غر بزند، اوقات تلخی کند، مرتب به آنها یادآور شود و یا اینکه بر آنها نظارت داشته باشد.
موارد پیشنهادی
با وجود این باز هم اعتراض می کنند و به درستی انجام تکالیف خود توجهی نشان نمی دهند. گروه دیگری از کودکان، هر شب در کنار یکی از والدین می نشینند؛ با این فرض که بدون کمک والدین و نظارت مستقیم آنها نمی توانند تکالیف خود را انجام دهند. بالاخره تعدادی از کودکان هم هستند که مطلقاً تکالیف خود را انجام نمی دهند و هیچ گاه مطالعه نمی کنند. شاید آنها بخواهند به شما بقبولانند که انجام ندادن تکالیف مدرسه، به علت چالش برانگیز نبودن تکالیف و بی حوصلگی آنها است. بعضی از کودکان تیزهوش، به درستی مشکل خود را شرح می دهند. با وجود این، بسیاری از آنان، فقط به دنبال راهی برای گمراه کردن شما هستند. شما به عنوان پدر یا مادر کودکان تیزهوش که ممکن است به یکی از این چهار گروه تعلق داشته باشد، شاید متعجب شوید که این عادتهای بد چگونه در کودکتان شکل گرفته است این که چرا کودکان دیگر عادتهای بهتری دارند.
ایجاد عادتهای خوب، با در نظر گرفتن زمان و مکان مناسب برای مطالعه، امکان پذیر است. برای تعیین وقت صحیح، نیاز پیدا خواهید کرد که در مورد زمان بندی فعالیت اعضای خانواده خود تلاش کنید. با وجود این، بعضی اصول کلی می تواند به شما در تنظیم زمان و مکان مناسب برای مطالعه کمک کند.
باید به کودکان اجازه دهید که بلافاصله بعد از مدرسه، به استراحت بپردازند و یک غذای سبک میل کنند، از فعالیتهای جسمی لذت ببرند و یا با کسی حرف بزنند. بسیاری از کودکان دوست دارند در زمان استراحت، تلویزیون ببینند. تلویزیون کودکان را منفعل می کند و به سختی می توان آنها را از پای تلویزیون بلند کرد تا تکالیف خود را انجم دهند. بهتر است اصرار کنید که پس از مطالعه و انجام تکالیف مدرسه، تلویزیون ببینید. برای کودک خود توضیح دهید که ورزش، هم آرامش بخش و هم انرژی زاست و پس از یک روز نشستن در یک جا، مناسب ترین نوع فعالیت به حساب می آید. همچنین می توانید یک قفل زمان دار روی تلویزیون خود نصب کنید تا بر استفاده نکردن از آن، قبل و در طول انجام تکالیف، نظارت داشته باشید.
اگر کودکان بعد از انجام تکالیف خود منتظر چیزی باشند، انگیزه بیشتری برای انجام تکالیف خود پیدا می کنند. در صورت امکان، حداقل بخشی از زمان مطالعه باید به قبل از شام موکول شود و برای بعد از زمان مطالعه و تماشای تلویزیون، مطالعه خارج از درس یا بازی کردن را باید در نظر گرفت. اگر زمان مطالعه دیروقت باشد، کودکان به دلیل خستگی، بیشتر به خیالبافی و اتلاف وقت تمایل دارند. بیشتر کودکان علاقه ای به خوابیدن ندارند (برعکس بزرگ ترها) و به همین دلیل، اگر انجام تکالیف به دیروقت و قبل از خواب موکول شود، به نوعی وقت تلف کردن”برای بیدار ماندن تا دیروقت” تبدیل می شود.
زمان مطالعه برای هر کودک در یک پایه خاص و با توجه به نیازهای مدرسه، متفاوت است. ممکن است کودکان دوره ابتدایی به 15 دقیقه تا یک ساعت، کودکان دوره راهنمایی به یک تا یک ساعت و نیم و دانش آموزان دبیرستانی به یک ساعت و نیم تا دو ساعت وقت در هر بعداز ظهر نیاز داشته باشند. در مورد دانش آموزانی که در دبیرستانهایی با دوره های آموزشی سطح بالا شرکت می کنند، سه ساعت یا بیشتر زمان برای انجام تکالیف لازم است. امکان دارد برای طرحهای خاص، به زمان قابل توجه و طولانی تری تقریبا در هر پایه درسی نیاز داشته باشد. اگر کودکان می گویند که قبل از زمان مطالعه تعیین شده، موفق به انجام تکالیف خود شده اند، پیشنهاد کنید که باقی مانده وقت زمان بندی شده خود را صرف مرور مطالب، مرتب کردن یادداشتها یا مطالعه اضافی یا نوشتن خلاقانه کنند. وقتی کودکان مستقل و به مطالعه علاقه مند شده باشند، دیگر دلیلی وجود ندارد که زمان دقیقی برای مطالعه آنها تعیین کنیم و به جز در مورد طرحهای طولانی مدت، کودکان کم سال تر در آخر هفته به ندرت تکلیف مدرسه دارند و به همین دلیل، در مورد اکثر بچه ها نیازی به تعیین زمان مطالعه در روزهای پنج شنبه و جمعه نیست.
انتخاب مکان مناسب برای مطالعه نیز از همیت بسیاری برخوردار است؛ زیرا در چنین فضایی است که کودک می تواند به نحوی ثمربخش درسها را یاد بگیرد، نشستن پشت میز مطالعه با نور مناسب، در یک مکان آرام و دور از والدین و خواهر و برادرها، به کودک کمک می کند که تمرکز بهتری داشته باشد و با جدیت مطالعه درسها را دنبال کند. بعضی از کودکان اصرار دارند که بدون گوش کردن به موسیقی، نمی توانند درس بخوانند. اگر این بچه ها را برای دستیابی به موفقیتهای آموزشی آماده می کنید، از نظر آنها این امر کاملاً واقع بینانه به نظر می رسد که عادتهایی در ایشان پرورش یابد که برای سازگاریشان با محیط مفید خواهد بود و درهای ادامه آموزش را به رویشان باز می کند (من هرگز نشنیده ام کسانی که استعداد تحصیلی بالایی دارند، به موسیقی پر سرو صدا گوش دهند یا استادان دانشگاه، در سالن سخنرانی خود موسیقی بنوازند.) پس از اینکه کودکتان یاد گرفت در یک فضای آرام تمرکز کند، حتماً به مرور زمان و به تدریج می تواند به موسیقی آرام گوش دهد؛ البته به این شرط که صدای موسیقی تمرکزش را برهم نزند. محققان معتقدند که تماشای تلویزیون، بر یادگیری دانشجویان با انگیزه نیز تاثیر گذاشته است. به همین دلیل، والدین می توانند با خیال راحت، تماشای تلویزیون را در هنگام مطالعه ممنوع کنند.
مزیت دیگری نیز در جداکردن فرزندتان از کارهای مربوط به خانواده، در طول مدت مطالعه وجود دارد. کودکان وابسته که احتمالا دوست دارند قبل از تلاش کردن برای حل مسئله های درسی، پاسخ آنها را از دیگران بپرسند، وقتی پدر و مادر حضور فیزیکی نداشته و از آنها دور باشند، کمتر امکان انجام این کار را دارند. د رمورد فرزندتان این نکته اهمیت دارد که انجام این کار را دارند. در مور فرزندتان این نکته اهمیت دارد که انجام تکالیف خود را به تنهایی و قبل از کمک گرفتن از دیگران شروع کند. شما فقط زمانی باید به او کمک کنید که فرزندتان همه تلاش خود را برای انجام تکالیف درسی خود کرده باشد. گاهی هدف کودکان تیزهوش از سوال کردن، فقط جلب توجه است و دلیلش اصلا این نیست که مطالب را نمی فهمند. در طول زمان انجام تکالیف مدرسه کودکتان، کنار او ننشینید. این وظیفه اوست که تکالیف مدرسه خود را انجام دهد و شما فقط وقتی که لازم است، باید به او توجه نشان دهید و او را زیر نظر بگیرید.
علاقه نشان دادن به انجام تکالیف فرزندتان، همیشه از اهمیت برخوردار است. خواندن داستانی که آنها نوشته اند یا تصحیح اشتباهات انشای آنها، در صورت تقاضای فرزندتان، می تواند مفید باشد. بحث کردن درباره موضوعات مختلف یا گرفتن تستهای کوتاه در زمینه تلفظ یا آموزش زبان، روش خوبی برای همراهی کردن با کودک است. همچنین می توانید همراه کودکتان روی طرحهای خاص کار کنید. البته ای نکته مهم است که شما فقط نظر خود را بگویید، نه اینکه بیش از اندازه در اجرای آن دخالت کنید. در غیر این صورت، بچه ها تصور می کنند که شما به جای آنها، مسئولیت اجرای طرح را برعهده دارید. علاوه بر آن، اگر قرار باشد به ان طرح خاص نمره ای تعلق گیرد یا درباره ان سوال شود، ممکن است کودکان احساس کنند که کمک زیاده از حد شما روی آنها فشار می آورد و این که سزاوار نمره یا جایزه ای نیستند که به آن طرح تعلق گرفته است.
اگر کودک تیزهوشتان کم کار است، تکالیف مدرسه او را بر اساس برنامه منظمی بازبینی کنید تا مطمئن شوید که تکالیف خود را کامل و درست انجام داده است. معذالک مانند یک اموزگار تکالیف او را تصحیح نکنید. اگر تکالیف خود را با بی دقتی انجام داده اند، موضوع را به آنها گوشزد و یادآوری کنید که اعضای خانواده، به انجام صحیح تکالیف مدرسه خود افتخار می کرده اند. اگر معلوم شد که آنان مفهومی خاص را درک نمی کنند، برای توضیح هر چه بیشتر درباره آن موضوع وقت بگذارید. اگر یک لغت با املای نادرست یا یک اشتباه آشکار دیدید، می توانید به آن اشاره کنید.
مادرها اغلب زمانی را به نظارت بر تکالیف مدرسه فرزند خود اختصاص می دهند، اما هم مادرها و هم پدرها می تووانند مشترکا در این کار به فرزندان خود کمک کنند. در مورد پسرها، اغلب بهتر است که پدر مسئولیت اصلی کمک کردن یا نظارت بر تکالیف مدرسه را بر عهده بگیرد؛ به خصوص اگر کودک به موفقیتهای چشمگیری در مدرسه دست نمی یابد. این مهم است که پدر با پسر خود، به وضوح درباره اهمیت تکالیف مدرسه صحبت کند. اگر پدر در خانه حضور نداشته و یا زمان کمی در خانه باشد، از عمو یا دایی یا پدربزرگ بخواهید که کودک را مورد تشویق و حمایت قرار دهد. کمک گرفتن از معلم مرد نیز می تواند برای مادر و فرزند هر دو مفید باشد.
والدین باید همیشه نسبت به انجام تکالیف و یادگیری فرزندان خود، هیجان و علاقه نشان دهند. این موضوع تاثیر چشمگیری بر عملکرد آنها خواهد داشت!
بیشتر بخوانید: مصاحبه جدید caglar Ertugrul بازیگر ترکیه ای
نظرات کاربران