آموزش خداشناسی به کودکان

آموزش خداشناسی به کودکان

ما در این مطلب سعی داریم آموزش خداشناسی به کودکان را از راه درست بدهیم تا کودکانمان خدا را با تمام وجود و با تمام زیبایی هایی که می بینند یاد خدا بیفتند. این مطلب کاربردی و زیبا را از بخش مذهبی سایت تفریحی جیران همراه ما باشید.

الف) آموزش خداشناسی و خداباوری به کودکان

طبق فرمایش امام صادق (ع) حضرت موسی (ع) در نیایش خود با پروردگار عرض کرد: «بهترین اعمال کدام است؟ خداوند خطاب فرمود: محبت به کودکان، زیرا آنان بر فطرت توحید آفریده شده اند».

موارد پیشنهادی

• آثار معنوی و نحوه ختم صلوات 
• نکات مهم در انتخاب پیش دبستانی

در اسلام برای دوران کودکی و نوجوانی، پیش از بلوغ به عبادت تمرینی سفارش شده است تا کودکان با آداب و شرایع و اخلاق و تعهد پذیری آشنا شوند و در دوره تکلیف، دچار مشکل نشوند. .
امام صادق (ع) فرمود: «ما فرزندانمان را در پنج سالگی به نماز وامیداریم، ولی شما در هفت سالگی آنها را امر به نماز کنید». ایشان در جای دیگر می فرماید:
پیش از آنکه منحرفان، سراغ فرزندان شما بیایند، حديث ما را برای آنان بازگویید.»
پرورش فطری توحیدی، از دید فیلسوفان و دانشمندان نیز پوشیده نمانده است. دکتر کارل در این باره می نویسد: «برای کودکان سخن از الهیات گفتن بی فایده است، ولی طبق گفته كانت، در آغاز زندگی، باید خداوند را چون پدری مهربان، توانا و نامرئی برای کودکان معرفی کرد و به آنان این گونه القا کرد که مشمول عنایت های او هستند و می توانند با نیایش، به سوی او رو کنند.»
در صورتی که بذر خداشناسی و خداباوری از کودکی کاشته شود، ثمره آن، که همان ایمان قلبی به خداست، در دوره جوانی و بزرگ سالی یا به عبارت دیگر، در همه دوره زندگی انسان هویدا خواهد شد.

ب) درک کودکان و نوجوانان از مفهوم خدا
پیش از وارد شدن به بحث، لازم است به درک کودکان از مفهوم خدا اشاره کنیم. تصور خردسالان درباره خدا تا هشت سالگی بسیار خام است؛ یعنی کودک در ذهن خود خدایی را می شناسد که با صدایی شبیه ما سخن می گوید و در بهشتی سکونت دارد که در آسمانهاست و به گونه ی انسان به زمین آمده و به اداره کردن امور می پردازد. این اندیشه نشانه تخیل است.
کودکان در دوره دبستان مایل هستند، این خالی تفکر را نادیده بگیرند و به گونه ای دیگر خدا را بیان کنند، ولی هنوز از انسان انگاری رهایی نیافته اند. تصور خدا در ذهن کودکان هفت تا نه ساله، بیشتر انسانی فوق العاده است تا موجودی فراطبیعی، خداوند قدرتمند است، ولی رفتارش پیش بینی ناپذیر است. او از قدرتی سحرآمیز برخوردار است، ولی با صدایی همانند ما سخن می گوید.
چگونگی اندیشه درباره خدا را در کودکان نه تا دوازده ساله، می توان گذر از تصویر فوق انسانی به فوق طبیعی دانست. این به معنای نشانه تلاش آنها برای رسیدن به این هدف است. پای بندی به معانی تحت اللفظی واژه های مذهبی، هنوز غلبه دارد ولی شواهدی وجود دارد، دال بر اندیشه بسیاری از کودکان، برای آشتی دادن اموری که از دیدگاه تفکر عینی متناقض است. مانند اینکه خدا در همه جا هست و در عین حال، در مکان مشخصی نیز هست.
در سال های نخست دوره راهنمایی می توان ویژگی های دوره پیشین را با نگرشی گسترده تر، دید که آن را به دوره واسطه مبدل می سازد. در این دوره دانش آموزان می کوشند، از اندیشه بچه گانه پیشین خود فاصله بگیرند و به گونه ای دیگر به خدا بیندیشند. پس از آن است که محدودیت های فیزیکی و مادی کنار گذاشته می شود و به خدا، به صورتی نمادین و مجرد می اندیشند. آثار انسان انگاری را هنوز هم می توان در این گونه تفکرها دید، ولی آنان بر این باورند که خدا دیدنی نیست؛ زیرا طبیعتی غیرمادی دارد. هنگامی که نوجوانان برای توضیح مفهوم خدا از ویژگی های بشری مدد می حویند، باید آن را نوعی تمثیل دانست. بسیاری از نوجوانان مایلند انسان انگاری خام خود را تا سیزده سالگی ادامه دهند.

بیشتر بخوانید: معرفی خدا با قصه