چطوری به بچه هامون دوست شدن رو یاد بدیم؟
با مطلب جالب و خواندنی چطوری به بچه‌هامون دوست‌شدن رو یادبدیم؟ از بخش خانواده سایت تفریحی جیران همراه باشید.
چطوری به بچه‌هامون دوست‌شدن رو یادبدیم؟
وقتی درباره دفاع بچه ها باهم صحبت میکردیم متوجه شدم که بعضی از پدر و مادرا از اینکه بچه هاشون نمی تونن با بقیه دوست بشن، گله داشتن. ببینید مهارت اجتماعی واقعاً یه مهارت خیلی مهم برای بچه هامونه که می تونه زندگی شخصی و شغلیشونو از این رو به اون رو کنه.
صحبت کنه با اونا دوست بشه و حتی اونارو درک کنه و با صحبت کردن اونا رو برای انجام کاری متقاعد کنه. من همیشه گفتم اگه تو بتونی بقیه رو از ته دل درک کنی اونا متوجه این احساس تو میشن و تو میشی بهترین دوست، بهترین مادر. بهترین همسر و چه بسا بهترین رئیس که حاضرن چشم بسته به حرفت گوش بدن چون به تو اطمینان دارن، چون تو رو از خودشون میدونن. پس می بینید چقدر لازمه که بچه ها ما مهارت های اجتماعیشون رو خوب رشد بدن. حال این آموزش وظیفه ما پدر و مادراست در حق بچه هامونه، اما از کجا و چطوری شروع کنیم؟ می تونن دوست بشن؟ یادتونه توی لجبازی قست اول از تفکر خود محور بچه های زیر سه سال صحبت کردیم که فکر می کرد همه چی واسه منه، خب کسی که اینطوری فکر می کنه اصلا می تونه با کسی دوست بشه؟ خب طبیعیه که نه.پس پدر و مادرا اگه می بینید که بچه هاتون وقتی توی جمع بچه های دیگن، نمیرن با بقیه بازی کنن و خودشون کنار اونا تنها بازی می کنن. نگران نشین که چرا بچه من اجتماعی نیستو اینا. اون الان فقط دو سالشه و رفتار طبیعی یه بچه دو ساله رو داره. اما ما چیکار می تونیم بکنیم تا اونو برای دوست شدن برای سالهای بعدی و رشد و مهارت های اجتماعیش آماده کنیم. صبر کردنو یاد بگیره. شریک شدن و باهم کاری انجام دادنو یاد بگیره باید بتونه خوب صحبت کنه و حتی باید بتونه احساس طرف مقابلشو درک کنه. اوه چه همه کار داریم. پس بیاین معطل نکنیم و زود شروع کنیم به آموزش و تقویت این مهارت هاش.
بیشتر بخوانید:
قدم اول: باهاش بازی های نوبتی انجام بدین. روبروی هم بشینین و توپو به سمت هم قل بدین یا نون بیار کباب ببر باهم دست زدن رو انجام بدین.(اینطوری صبر کردن و نوبتی بازی کردنو یاد میگیره) و حتی می تونید تو مسابقه طناب کشی خانوادگی سهیمش کند(اینطوری شریک شدن و بازی گروهی رو یاد میگیره). گه گاهی به پارک و جمع بچه های (فقط) یکی دو سال بزرگتر از خودش ببرین تا با نگاه کردن به اونا مهارت های جدیدی توی بازی کردن یاد بگیره.
خب اون کمی با این بازیا صبر کردن و شریک شدن با بقیه رو تمرین کرد ولی برای دوست شدن باید بتونی خوب با بقیه صحبت کنی و حرفای اونارو هم خوب متوجه بشی. پس از همون روزهای اول تولدش شروع کنید به صحبت کردن باهاش، مثل یه گزارشگر هر کاری که دارین تو خون انجام میدین رو براش گزارش کنید. قربون صدقش برین ازش تعریف کنید. قصه گفتن رو اصلاً فراموش نکنید. ازش سؤال کنید. با انگشت به وسایل مختلف اشاره کنید و اسمشونو بگین(یکم شمرده تر حرف بزنید تا اون خوب بتونه صداها و نحوه تلفظش رو متوجه بشه) بازی در گوشی انجام بدین، اینطوری که به کلمه مثل سیب تو گوشش بگین و بعد اون بره تو گوش باباش بگه و بعد دوباره بابا تو گوشش یه چی بگه و بیاد به شما بگه. اینطوری با این بازیها مهارت کلامی کودکتون به خوبی رشد می کنه. حالا رسیدیم به قسمت بعدی که درک کردن طرف مقابله .
برای شروع اول باید احساسات رو بشناسه. پس برین جلو آینه و بگین من خوشحالمو بخندین. ناراحتمو گریه کنید و احساسات دیگه (همزمان با شمام اونم شکلک در بیاره و شما بگین مثلا نازنین عصبانیه). حالا بهش بگین عصبانی شو، خوشحال شو. خودتون شکلک و چهر هایی با احساسات مختلف بکشید و با انگشت اشاره کنید و بگین این عصبانیه. این ناراحته و بعد ازش بخواین تا فرد عصبانیو بهتون نشون بده.(این کارو می تونید با عکس آدمای توی کتاب ها و مجله ها هم انجام بدین) الان داره کم کم اسامی احساسات و تأثیر اون بر چهره آدمارو میشناسه و خودشو برای سالهای بعد که بتونه به خوبی فردی که ناراحته رو (بشناسه و اونو درک کنه و با صحبت کردن آرومش کنه) آماده میکنه.
مطالب مرتبط:
نظرات کاربران