تفاوت و تشخیص و علایم بین اختلال شخصیت مرزی و دو قطبی
تفاوت اصلی بین اختلال شخصیت مرزی و دوقطبی در این است که کسانی که دو قطبی دارند دوره های موافق را تجربه می کنند که در آنها هیچ علامتی وجود ندارد.
به نظر می رسد اختلال دو قطبی بیش از یک اختلال شخصیت مرزی، که بیشتر به دلیل ضربه های دوران کودکی ایجاد می شود، یک بیماری ژنتیکی باشد. با بخش سلامت سایت تفریحی جیران همراه ما باشید تا تفاوت و تشخیص و علایم بین اختلال شخصیت مرزی و دو قطبی را مورد بررسی قرار دهیم.
هم اختلال دو قطبی و هم اختلال شخصیت مرزی با درمان قابل درمان هستند.
این مقاله توسط David A. Merrill ، دکتر ، دکترای روانشناسی ، روانپزشک و مدیر مرکز بهداشت مغز اقیانوس آرام در انستیتوی علوم اعصاب اقیانوس آرام در مرکز بهداشت پراویدنس سنت جان مورد بررسی پزشکی قرار گرفت.
موارد پیشنهادی
اختلال شخصیت مرزی و اختلالات دو قطبی گاهی اوقات با یکدیگر مرتبط هستند. اما برخلاف تصور عمومی، این دو وضعیت بهداشت روان از نظر علل بروز و چگونگی بروز آنها کاملاً متفاوت است. این تغییرات را حتی می توان در تفاوتهای ظریف مغز جستجو کرد.
چه تفاوتی بین اختلال شخصیت مرزی و اختلال دو قطبی وجود دارد؟
هر دو اختلال شخصیت مرزی و اختلال دو قطبی خلق و خوی فرد را تغییر می دهند،
بر میزان انرژی او تأثیر می گذارند،
بر نحوه کنترل احساسات و تأثیر بر رفتار او تأثیر می گذارند.
اما، تفاوتهای کلیدی در نحوه بروز این دو اختلال، علت ایجاد آنها و نحوه مدیریت آنها وجود دارد.
اختلال دو قطبی یک اختلال خلقی محسوب می شود که با نوسانات در احساسات، انرژی و سطح فعالیت فرد مشخص می شود. کسانی که دارای اختلال دو قطبی هستند، در مواردی که احساس سرخوشی یا تحریک پذیری، انرژی و تکانشگری می کنند، دوره های جنون را تجربه می کنند. کسانی که به اختلال دو قطبی مبتلا هستند ممکن است دوره های افسردگی را تجربه کنند که آنها عمیقا غمگین و ناامید شوند.
اختلال شخصیت مرزی (BPD) نوعی اختلال شخصیت است که با تغییرات مداوم در خلق و خو، روابط، تصویر از خود و رفتار مشخص می شود. فردی با اختلال شخصیت مرزی ممکن است قسمت هایی از خشم، افسردگی، اضطراب را تجربه کند که از چند ساعت تا چند روز ادامه دارد. مبتلایان به این اختلال نیز مستعد تغییر سریع علایق و ارزشهای خود هستند زیرا نسبت به نحوه مشاهده خود و نقش خود در جهان تردید دارند.
اختلال دو قطبی تقریباً دو برابر بیشتر از اختلال شخصیت مرزی است: 2.8٪ از بزرگسالان ایالات متحده با اختلال دو قطبی تشخیص داده می شوند در حالی که 1.4٪ از بزرگسالان ایالات متحده با اختلال شخصیت مرزی تشخیص داده می شوند.
تفاوت در علائم
اگرچه این دو اختلال از نظر بهداشت روان متمایز هستند، اما می توانند علائم مشابهی داشته باشند که باعث می شود در مواردی تمایز بین این دو مشکل نباشد.
علائم همپوشانی عبارتند از:
رفتارهای تکانشی مانند قمار، رابطه جنسی بدون محافظت و سوء مصرف مواد
جابجایی شدید در روحیه که می تواند باعث احساس خوشبختی یا تحریک پذیری شود
نوسانات خلقی که بر سطح انرژی فرد تأثیر می گذارد.
افکار خودکشی
با این حال، برخی از تمایزات اساسی بین این دو اختلال وجود دارد. با اختلال دوقطبی، فرد دوره هایی از ثبات عاطفی نسبی را در بین دوره های شیدایی و افسردگی تجربه می کند. نوسانات خلقی همراه با اختلال دوقطبی اغلب به طور تصادفی و بدون هیچ تحریک مشخصی آغاز می شود. در همین حال، نوسانات خلقی در شخصی که دارای تجربه اختلال شخصیت مرزی است اغلب توسط چیز خاصی ایجاد می شود. اگرچه اغلب ماشه جزئی است، اما واکنش بطور نامتناسبی شدید می شود.
علائم دیگر متمایز از اختلال شخصیت مرزی عبارتند از: تلاش برای جلوگیری از ترک واقعی یا ادراک شده سابقه روابط شدید و متغیر بین فردی اغلب به دلیل چیزی که تحت عنوان “تقسیم” شناخته می شود که در آن فرد با شخصیت مرزی دیدگاه خود را نسبت به شخصی بین ایده آل سازی شدید و کاهش ارزش تغییر می دهد. به طور مداوم از خود تصویر ناپایدار رفتار تخریبی مانند خودآزاری احساس غم و اندوه مداوم دوره های جدا شدن در جایی که فرد احساس می کند از افکار ، احساسات ، خاطرات و محیط اطراف جدا شده است دلایل اختلال دو قطبی و اختلال شخصیت مرزی علل اختلال دو قطبی و اختلال شخصیت مرزی ظاهر می شود در نتیجه ترکیبی از ژنتیک، ساختار غیرمعمول مغزی، و عوامل استرس زای محیطی مانند آسیب دوران کودکی.
ژنتیک در حالی که محققان هنوز از دلایل دقیق اختلال دو قطبی و اختلال شخصیت مرزی مطمئن نیستند ، آنها می دانند که یک مولفه ژنتیکی در هر یک وجود دارد. السپت کامرون ریچی ، روانپزشک و رئیس روانپزشکی در MedStar Washington می گوید: “در بیشتر اختلالات روانپزشکی ، این احتمالاً ترکیبی از عوامل استرس زای ژنتیکی و محیطی است. اختلال دو قطبی معمولاً ژنتیکی است. بیشتر افراد مبتلا به اختلال دوقطبی سابقه خانوادگی آن را دارند.” مرکز بیمارستان طبق مطالعه ای که در سال 2012 در مجله روانپزشکی منتشر شد
شکل مغز
به نظر می رسد که هر دو وضعیت نتیجه شکل و عملکرد غیرمعمول مغز هستند. مقاله ای که در سال 2017 در روانپزشکی مولکولی منتشر شد نشان داد که افراد مبتلا به اختلال دوقطبی دارای هیپوکامپ غیرطبیعی هستند – که مسئول کنترل خود و تنظیم رفتار است – بعضی مناطق کوچکتر از مغز متوسط هستند.
به نظر می رسد کسانی که دارای اختلال شخصیت مرزی هستند نیز دارای هیپوکامپ کوچکتر هستند. اما، برخلاف مبتلایان به اختلال دو قطبی، آمیگدالا و بخشی از قشر جلوی پیشانی آنها نیز کوچکتر بود.
آمیگدالا، که در پشت هیپوکامپ قرار دارد، برای پردازش عاطفی حیاتی است و نقشی اساسی در تنظیم احساسات منفی مانند خشم دارد. قشر پیشانی که در جلوی مغز قرار دارد ، مستقیماً با تکانه فرد ارتباط دارد.
ضربه
تفاوت اصلی در علت اختلال شخصیت مرزی و اختلال دو قطبی این است که اختلال دو قطبی عمدتا یک بیماری بهداشت روانی ژنتیکی است که با استرس های روحی یا جسمی شدید مانند سو sexual استفاده جنسی یا جسمی تشدید می شود.
اگرچه ممکن است یک مولفه ژنتیکی برای اختلال شخصیت مرزی وجود داشته باشد، اما به اندازه اختلال دو قطبی قابل درک نیست. بنابراین، محققان معتقدند اختلال شخصیت مرزی به احتمال زیاد در پاسخ به ترومای تغییر دهنده زندگی مانند سوء استفاده، رها کردن یا سختی در کودکی ایجاد می شود.
تفاوت در تشخیص
هر دوی این اختلالات بسیار پیچیده هستند و باید توسط یک متخصص بهداشت روان مانند روانپزشک تشخیص داده شوند. ریچی می گوید، تشخیص خود در واقع غیرممکن است.
از آنجا که علائم اختلالات بهداشت روان ممکن است با هم تداخل داشته باشند، غیر معمول نیست که فردی با اختلال شخصیت مرزی یا اختلال دو قطبی تشخیص نادرست داده شود. اما، دشوار است بدانید که چند بار این اتفاق می افتد.
در یک مثال، برای مطالعه ای که در سال 2009 در مجله تحقیقات روانپزشکی با 52 شرکت کننده در اختلال شخصیت مرزی منتشر شد، محققان دریافتند که تقریباً 40٪ آنها قبل از تشخیص صحیح، با اختلال دوقطبی تشخیص داده نشده اند.
همچنین باید توجه داشت که برآورد می شود 15٪ از افراد مبتلا به اختلال شخصیت مرزی نیز دارای اختلال دو قطبی هستند.
بیشتر بخوانید:
تفاوت در درمان ها
اختلال دو قطبی و اختلال شخصیت مرزی هر دو با انواع مختلف روان درمانی و دارو درمان می شوند. اما مانند هر اختلال روانی، درمان در افراد مختلف متفاوت است.
به گفته ریچی، یافتن ترکیب صحیح داروها برای درمان اختلال دوقطبی ممکن است به زمان نیاز داشته باشد، اما پس از تعیین، علائم می توانند با موفقیت کنترل شوند. اختلال دو قطبی ممکن است با ترکیبی از درمانهای مختلف مانند درمان خانواده محور یا درمان شناختی رفتاری درمان شود.
ریچی می گوید، درمان اختلال دو قطبی نیز به طور معمول شامل نوعی دارو است، معمولاً یک تثبیت کننده خلق و خو مانند لیتیوم یا والپروئیک اسید. تثبیت کننده های خلق و خو می توانند به مناطق تحریک شده و بیش از حد مغز کمک کنند تا از وقایع جنون جلوگیری کنند.
مانند اختلال دو قطبی، اختلال شخصیت مرزی نیز ممکن است با CBT درمان شود. با این حال، رفتار درمانی دیالکتیکی (DBT) نوعی از درمان است که معمولاً مورد استفاده قرار می گیرد زیرا برای درمان خاص این بیماری ایجاد شده است. DBT شامل آموزش به فرد سازوكارهای مقابله با مدیریت احساسات، تحمل پریشانی و بهبود روابط او است.
تاکنون هیچ داروی تایید شده FDA برای درمان اختلال شخصیت مرزی وجود ندارد. اگرچه ، مانند اختلال دو قطبی، داروهایی مانند تثبیت کننده های خلق و خو هستند.
نظرات کاربران