بیماری‌ها

تاریخچه اجتماعی ویروس ها ، تأثیر ویروس ها و عفونت های ویروسی بر تاریخ بشر را توصیف می کند. اپیدمی های ناشی از ویروس ها با تغییر رفتار انسان در دوره نوسنگی ، حدود 12000 سال پیش ، زمانی که انسان ها جوامع کشاورزی با جمعیت بیشتری را ایجاد کردند ، آغاز شد. این امر باعث شد ویروس ها به سرعت گسترش یافته و متعاقباً بومی شوند. ویروس های گیاهان و دام ها نیز افزایش یافت و با وابستگی انسان به کشاورزی و کشاورزی ، بیماری‌هایی مانند ویروس های پتوی ویروس سیب زمینی و آفت ریزه گاو پیامدهای مخربی به همراه داشت.

ویروس های آبله و سرخک از قدیمی ترین ویروس هایی هستند که انسان را آلوده می کنند. این ویروس ها که از ویروس هایی که حیوانات دیگر را آلوده کرده اند تکامل یافته اند ، هزاران سال پیش در اروپا و شمال آفریقا در انسان ظاهر شدند. این ویروس ها بعداً در زمان فتوحات اسپانیا توسط اروپایی ها به دنیای جدید منتقل شدند ، اما مردم بومی هیچ مقاومت طبیعی در برابر ویروس ها نداشتند و میلیون ها نفر در طی همه گیری ها از دنیا رفتند. همه گیری های آنفلوانزا از سال 1580 تاکنون ثبت شده اند و در قرن های بعدی با افزایش فراوانی اتفاق افتاده اند. همه گیری سالهای 1918-1918 ، که طی آن 40-50 میلیون نفر در کمتر از یک سال جان خود را از دست دادند ، یکی از ویران کننده ترین موارد در تاریخ بود.

لوئی پاستور و ادوارد جنر اولین کسانی بودند که واکسن هایی برای محافظت در برابر عفونت های ویروسی تولید کردند. ماهیت ویروس ها تا زمان اختراع میکروسکوپ الکترونی در دهه 1930 که علم ویروس شناسی شتاب گرفت ، ناشناخته باقی ماند. در قرن 20 مشخص شد که بسیاری از بیماری های قدیمی و جدید توسط ویروس ها ایجاد می شوند. اپیدمی های فلج اطفال وجود داشت که فقط در پی تولید واکسن در دهه 1950 کنترل می شد. HIV یکی از بیماریزا ترین ویروس های جدید است که طی قرن ها ظهور کرده است. گرچه علاقه علمی به آنها به دلیل بیماریهایی که ایجاد می کنند بوجود آمد ، اما بیشتر ویروسها مفید هستند. آنها با انتقال ژن ها از طریق گونه ها ، تکامل را به پیش می برند ، نقش مهمی در اکوسیستم ها دارند و برای زندگی ضروری هستند.

بیماری

بیماری به ناهنجاری در بدن یا روان می‌گویند که به علت ناراحتی، اختلال عملکرد یا تنش دربیمار یا سایر افراد مرتبط با او ایجاد می‌گردد. البته باید میان بیماری و سایر حالت‌ها پزشکی مانند خستگی، ضعف، کسالت و اندوه تفاوت گذاشت. عامل ایجاد بیماری می‌تواند بیرونی (مانند باکتری، انگل، تغذیه ناکافی و…) یا درونی (مانند پرکاری تیروئید، دیابت و …) باشد. همچنین بیماری می‌تواند مادرزادی (مانند سندرم ترنر یا لب شکری) یا ژنتیکی مانند آلبینیسم باشد. بیماری تند (حاد) یا کهنه (مزمن)، واگیر دار یا ناواگیر نیز می‌تواند باشد.

هر بیماری با تعدادی علائم و نشانه‌های ویژه تشخیص داده می‌شود. تشخیص و درمان بیماری بر عهده پزشک است.

طبقه‌بندی

بیماری‌ها را به روش‌های مختلف می‌توان طبقه‌بندی کرد:

1. عامل ایجادکننده بیماری مانند بیماری‌های عفونی، بیماری‌های ژنتیکی، بیماری‌های شغلی، بیماری‌های روانی.
2. ازمان بیماری مانند بیماری حاد، تحت حاد و مزمن.
3. عضو درگیر شده مانند بیماری‌های قلبی، بیماری‌های گوارشی و ریوی.

انواع عوامل

1. بیماری‌های ناشی از سبک زندگی: بسیاری از بیماری‌ها ناشی از سبک زندگی نادرست می‌باشند، مثل غذای ناسالم، استعمال دخانیات، مصرف مواد مخدر یا الکل، عدم فعالیت فیزیکی .
2. عوامل عفونی: بیماری‌هایی که عامل آن‌ها عفونت‌های باکتریایی یا ویروسی و یا قارچی می‌باشد . در موارد نادرتری گروه‌های دیگری از میکروب‌ها مثل آغازیان می توانند بیماری زایی کنند.
3. عوامل ژنتیک: بیماری‌هایی که ریشه وراثتی دارند، مثل کور رنگی، هموفیلی، …
4. بیماری‌های خودایمنی: بیماری خودایمنی هنگامی رخ می‌دهد که دستگاه ایمنی بدن به اشتباه حمله به خود بدن را آغاز می‌کند. مثل روماتیسم مفصلی، فلج چندگانه، بیماری گریوز از انواع این بیماری ها می باشند.