چطور قدرت بیان کودک را تقویت کنیم؟

چطور قدرت بیان کودک را تقویت کنیم؟

برای پرورش فن بیان در کودکان، نباید سراغ آموزش مستقیم برویم! بهتر است بازی ها و فعالیت هایی انجام دهیم که همزمان با آنها، بیان کودک تقویت شود. من در اینجا، ابتدا نکاتی درباره نحوه رفتار با کودک را بیان میکنم که باعث تقویت فن بیان او می شود و سپس بازی هایی را به شما معرفی می کنم که انجام مستمر آنها باعث رشد قدرت بیان و هوش کلامی فرزندتان می شود. با بخش خانواده سایت تفریحی جیران همراه باشید تا بدانیم چطور قدرت بیان کودک را تقویت کنیم؟

اول از خودتان شروع کنید!

دنیای مطلوب، دنیایی در ذهن ما است که تمام علاقه مندی های ما در آن قرار دارند. تمام اشیاء، افراد، مکان ها یا هرچیز دیگری که با بودنشان احساس خوبی داشته باشیم در دنیای مطلوب ما قرار دارند. اولین کسانی که وارد دنیای مطلوب هر فرد می شوند، پدر و مادر او هستند و به طور معمول تا پایان عمر در دنیای مطلوب او می مانند و به احتمال زیاد مادر و پدر،
بزرگترین و مهمترین عضو در دنیای مطلوب هر فرد محسوب میشوند.

موارد پیشنهادی

• مسئولیت پذیر کردن کودکان
• تأثیر بازی با کودکان بر شخصیت آنها

وقتی ما کسی را دوست داریم و از بودن کنارش لذت می بریم، ناخودآگاه شبیه او خواهیم شد. پدران، مادران و معلمان به احتمال زیاد در دنیای مطلوب کودکان هستند و به همین دلیل تبدیل به الگوی کودکان می شوند.
به عنوان الگوهای کودک، اولین کاری که باید برای تقویت بیان او انجام دهیم، تقویت بیان خودمان است. به طور معمول، کودکان صحبت کردن، انتخاب کلمات، نوع جمله بندی، لحن صحبت و … را از والدین و در درجه بعدی از معلمان خود میآموزند و تقلید می کنند. در نتیجه خود ما باید یک الگوی مناسب برای کودک باشیم. برای تقویت فن بیان بزرگسال، مطالب رایگان و ارزشمند زیادی در اینترنت موجود است که با یک جستجوی ساده به دست می آید.

باید به کودکان گوش کنیم

وسط بازی های کودکانه اش، یک اتفاق جالب برایش رخ می دهد. با شور و اشتیاق به
سمت پدرش می اید. میگوید: بابا؛ بابا؛ میخوام یه چیز خیلی جالب برات تعریف کنم! پدر که مشغول خواندن صفحه حوادث روزنامه است، میگوید: الان نه پسرم! نا امید نمی شود. سراغ مادرش می رود. می گوید: مامان؛ گوش کن ببین چی شده! و داستان را برای مادرش تعریف میکند. مادر هم که مشغول گشتن در شبکه های اجتماعی است اصلا سرش را از گوشی بیرون نیاورده و نفهمیده پسرش چه می گوید؛ اما برای دلخوشی پسرش با بی حوصلگی میگوید: آره. چقدر جالب بود!

قطعا همه ما افرادی مانند پدر و مادری که در داستان بالا گفته شده اند را دیده ایم.ذالبته گوش دادن به کودکان کار آسانی نیست. همه ما نیاز داریم ساعت هایی از روز را به خودمان اختصاص دهیم و استراحت کنیم. علاقه داریم در شبکه های اجتماعی مختلف وقت گذرانی کنیم. سریال مورد علاقه مان را تماشا کنیم یا…. و کودکان دقیقا همزمان با سریال مورد علاقه می خواهند با ما صحبت کنند. وقتی از زاویه دید یک بزرگسال به حرف های آنها نگاه میکنیم، معمولا حرف مهمی هم ندارند! قبل از تکمیل این نکته لازم است نتایج یک تحقیق جالب را با شما درمیان بگذارم.

(تحقیق مارشمالو ) یک نوع شیرینی رایج در بسیاری از کشورهای خارجی ( از دهه
0691 توسط دکتر والتر میشل آغاز شد. طی این آزمایش، هر کودک را به یک اتاق می برند و به او یک عدد مارشمالو می دهند. به کودک گفته می شود می تواند در همان
لحظه، شیرینی را بخورد و یا پانزده دقیقه صبر کند و اگر بعد از پانزده دقیقه، شیرینی خود را نخورده بود، یک شیرینی دیگر هم به او داده خواهد شد تا در مجموع دو عدد مارشمالو داشته باشد.
حدود یک پنجم کودکان نتوانستند حتی یک دقیقه هم مقاومت کنند و سریع مارشمالو خود را خوردند. وقتی سالها بعد، یعنی در دوران بزرگسالی، شرایط این کودکان را دوباره مورد بررسی قرار دادند، آن افرادی که توانسته بودند پانزده دقیقه درمقابل وسوسه خوردن شیرینی مقاومت کنند، در امتحانات موفق تر بودند، روابط اجتماعی بهتری داشتند و احتمال اعتیادشان به مواد مخدر کمتر بود.
نتیجه گیری تست مارشمالو این است که اگر ما بتوانیم در برابر برخی خوشی های لحظه ای مقاومت کنیم، در آینده دور یا نزدیک می توانیم از لذتهای بزرگتری بهره مند شویم و افرادی در راه رسیدن به اهدافشان موفقتر هستند، که بتوانند به شکلی حساب شده و هدفمند از برخی لذتها و تفریحات لحظه ای چشم پوشی کنند تا در آینده بتوانند دستاوردهای بزرگی داشته باشند.
چک کردن شبکه های اجتماعی، تلویزیون دیدن و… ممکن است برای ما جذابیت بالایی داشته باشد. درعین حال به نظر نمی رسد گوش نکردن به چند جمله ی کودک، مشکل خاصی را رقم بزند. اما یادمان باشد سوای اثرات تربیتی نامناسب، گوش نکردن به کودکان باعث می شود آنها اعتماد به نفس و رغبت کمتری برای صحبت کردن داشته باشند و در نتیجه کمتر در جمع اقدام به صحبت کنند.
باید توجه کنیم که گوش کردن موثر، با شنیدن فرق میکند. هنگام گوش دادن به حرفهای کودکان، نه فقط دو گوش ما، که تقریبا تمام بدن ما باید درگیر باشد. وقتی کودک درحال صحبت کردن با ما است، از همان ابتدا باید تمام توجه خود را به کودک جلب کنیم. اگر تلویزیون روشن است، صدایش را ببندیم یا ترجیحا آنرا خاموش کنیم. اگر کتاب، روزنامه یا تلفن همراه در دست ما قرار دارد، آن را کنار بگذاریم و با کودک تماس چشمی برقرار کنیم. یعنی به طور مستقیم به چشمان او نگاه کنیم.
هنگام صحبتهای او به نشانه تایید سر تکان دهیم و کاملا نشان دهیم که با شور و اشتیاق به حرفهای او گوش می دهیم و نه با بی حوصلگی! وقتی صحبت آغاز می شود، ما نباید تنها شنونده باشیم. شروع صحبت از سوی کودک، بهترین فرصت برای داشتن یک گفتگوی مفصل با او می باشد. بنابراین درمیان صحبتهای فرزندتان از او سوالهایی بپرسید که پاسخهای باز و طولانی داشته باشد. مهم نیست که جواب سوال را می دانید یا نه! مهم این است که کودک را تشویق به صحبت کردن کند و به عبارت دیگر، کودک عالقه مند باشد به آن سوال به شکل مفصل پاسخ دهد. در هنگام صحبت، صبر و حوصله به خرج دهید. اگر وسط توضیحات کودک،
منظور او را متوجه شدید، وسط حرف او نپرید و اجازه دهید صحبت خود را تا انتها تمام کند.

چهارده فعالیت مناسب برای تقویت بیان

پانتومیم
یک جزء بسیار مهم فن بیان، زبان بدن است. به شکلی که برخی از مدرسین حیطه فن بیان، زبان بدن را مهمترین قسمت صحبت می دانند و سهم آن را برای انتقال پیام یک محتوا، پنجاه و پنج درصد می دانند. البته اکثر اساتید فن بیان و سخنرانی چنین سهم پررنگی برای زبان بدن قائل نیستند اما هیچکس نیست که اهمیت آنرا به طور کامل نفی کند. پانتومیم به هر شکلی که بازی شود، باعث تقویت زبان بدن کودکان وبزرگسالان می گردد.

تمرین خودکار
تمرین خودکار یکی از مهمترین تمرینات فن بیان در کودکی و بزرگسالی است. تمرینبه این شکل است که یک خودکار را بین دندانهای جلویی مان قرار می دهیم و شروع به صحبت می کنیم. این تمرین باید پنج دقیقه به طور مستمر ادامه پیدا کند. احتمالا روزهای اول انجام تمرین، بعد از پنج دقیقه عضلات فک و دهان کمی درد خواهد گرفت. این تمرین باعث تقویت عضلات دهان می گردد و باعث می شود بتوانیم کلمات را بهتر و قوی تر بیان کنیم. برای ایجاد جذابیت در تمرین، بهتر است شما هم همراه فرزندتان این کار را انجام دهید.
البته دقت کنید هنگام این تمرین، کودک در حال فعالیت فیزیکی نظیر دویدن نباشد و ترجیحا نشسته باشد تا اتفاق خطرناکی برای او نیفتد.

داستانسازی با تعدادی تصویر نامرتبط
تعدادی کارت که روی هرکدام یک تصویر موجود باشد، به کودک بدهید. پیشنهاد می شود تعداد کارت هایی که به او می دهید ابتدا سه و سپس پنج عدد باشد. اگر به کارت
دسترسی ندارید، می توانید خودتان به طور اتفاقی برای او چند شیئ معین کنید تا بازی را با اشیاء تعیین شده از طرف شما انجام دهد. پس از تعیین اشیاء یا دادن کارتها، از کودک بخواهید با آنها یک داستان بسازد. داستانهای کوتاه دو یا سه خطی را نپذیرید و داستان طولانی تر از او بخواهید. مخصوصا اگر نوشتن بلد است، درخواست کنید حداقل یک صفحه کامل داستان بنویسد و سپس آنرا برای شما تعریف کند. البته برای نوشتن داستان طولانی او را تحت فشار قرار ندهید. این فعالیت باعث تقویت هوش کلامی کودکان می گردد.
سه بار پشت سر هم بگو…
از او بخواهید سه بار پشت سر هم جمالتی را تکرار کند که بیان کردن آنها سخت است. مثال: افسر ارشد ارتش اتریش، قوری گل قرمزی، یه یویوی یه یورویی، شیش سیخ جیگر سیخی شیش هزار و… برای جذابتر شدن بازی، خودتان هم فعالیت را انجام دهید. با انجام این فعالیت، در طول زمان تعداد تپق زدنها در صحبت کم میشود.

شعرخوانی

شعر خواندن یکی از راه های خیلی خوب برای تقویت بیان و هوش کلامی است. در سنین کمتر، سرودها و ترانه های کودکانه می تواند گزینه مناسبی باشد. باید کودک را تشویق کنیم تا به همراه سرود یا ترانه مورد نظر همخوانی کند. در سنین بالاتر هم او را با اشعار شاعران مختلف ادبیات فارسی مثل حافظ و مولانا انس دهیم. به او کمک کنیم تا اشعار را حفظ کند و آنها را با صدای بلند بخواند.

فوت کردن شمع

این بازی را می توان به شکل خانوادگی و گروهی انجام داد. حجم ریه زیاد و تنفس
صحیح باعث افزایش توان صحبت کردن می گردد. برای افزایش توانایی تنفسی، می توان
شمعی روشن را روی یک میز گذاشت و از فاصله دور آنرا فوت کرد تا خاموش شود. هر کسی که از دورترین فاصله شمع را خاموش کند، برنده مسابقه است. باید حواسمان باشد که فاصله کودک تا شمع یک فاصله منطقی باشد. یعنی به شکلی باشد که از هر دو یا سه مرتبه، کودک بتواند شمع را خاموش کند تا از این فعالیت دلزده نشود. اگر این کار مداوم انجام شود، می توان بعد از مدتی فاصله شمع را بیشتر کرد.

ضبط فیلم و فایل صوتی

به بهانه های مختلف از فعالیت های کودکتان فیلم و فایل صوتی ضبط کنید و دوباره به خودش نشان دهید. همه ما از صدای ضبط شده خودمان بدمان میاید. اما هرچه بیشتر به آن گوش دهیم، این حس از بین می رود. در بچگی راحت تر می توان این احساس را از بین برد.
مثال می توانید از بازی ها و فعالیتهایی که در اینجا گفته شده، فیلم یا فایل صوتی ضبط کنید.

گزارشگری فوتبال

اگر فرزندتان عالقه مند به فوتبال باشد، احتمالا گاهی پیش می اید که بخواهد به جای گزارشگر فوتبال را گزارش کند. احتماال گزارشش دلنشین نخواهد بود اما تشویقش کنید ادامه دهد. مثال اگر صدای تلویزیون را نبسته و گزارش می دهد، به او بگویید: صدای تلویزیون را کم کن تا صدای خودت غالب باشد! با این جمله او مطمئن می شوکه گزارشش مزاحمتی ایجاد نمی کند و با خیال راحت ادامه می دهد.

بیشتر بخوانید: عوارض آرایش صورت دختربچه

فضای متفاوت

اگر فرزندتان همیشه در میان صحبت های روزمره و عادی بماند، طبیعتا الگویی برای صحبت های متفاوت، دایره لغات بالا و… نخواهد داشت. او را زیاد در فضاهای کلامی متفاوت و غنی قرار دهید. برنامه هایی مثل نقالی، تئاترهای خاص و مناسب سن کودک، شعر خوانی و داستان خوانی و… پیدا کنید و به همراه فرزندتان در آنها شرکت کنید.

ثبت خاطرات روزانه

او را تشویق کنید که هر روز اتفاقاتی که برایش رخ می دهد را در یک دفتر بنویسد. هرچه این دفتر کاملتر باشد بهتر است. یعنی فقط توصیف اتفاقات نباشد و کودک احساساتش را درمورد هر اتفاق بنویسد. نوشتن باعث تقویت هوش کلامی می گردد و بر تقویت بیان موثر است.

داستانسازی با اشیا

از فرزندتان بخواهید خودش را جای یک شیئ یا جزئی از یک شیئ، مثال یک پایه مبل قرار دهد و از زبان آن شیئ، داستان تعریف کند.

داستان گروهی

به شکل دایره ای بنشینید. یک نفر شروع به تعریف کردن یک داستان کند. بعد از دو یا سه جمله، نوبت نفر دوم می رسد. نفر دوم باید ادامه داستان را بسازد و تعریف کند و هر کس وقتی نوبتش شد، در چند جمله داستان را ادامه میدهد تا جایی که داستان
تمام شود.
بهتر است افراد جمله آخرشان را تمام نکنند و وسط جمله، داستان را تحویل نفر بعدی دهند. همچنین بهتر است هر فرد تالش کند تا در چند جمله خودش، موضوع داستان را کامال نسبت به قبل عوض کند.

کتابخوانی

تحت هر شرایطی هر روز برای فرزندتان کتاب بخوانید. اگر خودش توانایی خواندن را کسب کرده، از او بخواهید هر روز، ترجیحا با صدای بلند مطالعه کند. در انتهای هرکتاب فرصت خوبی دارید تا از محتوای کتاب سوالاتی با پاسخ های باز از کودک بپرسید.

داستانخوانی

می تواند با کتابخوانی تلفیق شود. اگر فرزندتان دارد یک داستان برایتان تعریف میکند یا یک کتاب میخواند، از او بخواهید تالش کند برای هر شخصیت داستان، صدایی خاص داشته باشد و دیالوگ هر شخصیت را با صدای همان شخصیت بخواند. وقتی از آقای مهدی صادقلو، یکی از برترین مدرسین فنبیان کشور درخواست کردم که بگویند به نظرشان، مهمترین کار برای تقویت فنبیان کودک چیست، پاسخ دادند:
کودکان را تشویق به داستانگویی کنید. البته مهم نیست داستان خیالی باشد یا واقعی.