خطرات ناشی از پسماند خطرناک خانگی چیست؟
با بخش دانستنی های سایت تفریحی جیران همراه ما باشید تا بدانید خطرات ناشی از پسماند خطرناک خانگی چیست؟
پسماندهای خانگی چه خطراتی دارند؟
چه کارهایی را باید و چه کارهایی را نباید انجام داد؟ آیا شما آب مصرفی خود را آلوده می کنید؟
اگر فردی ماده ای سمی را درون منبع آب شما بریزد، این عمل به عنوان جرمی مسلم تلقی شده و وضعیت اضطراری عمومی اعلام خواهد شد. اما هنگامی که شما یک قوطی تینر رنگ را به درون مجرای فاضلاب می اندازید یا یک باتری کهنه ماشین را همراه با پسماند خانگی بیرون می اندازید، هیچگونه زنگ خطری شنیده نمی شود و هیچ گونه خبر فوری در این زمینه پخش نمی گردد. در حالیکه تأثیر آن بر روی منابع آبی شما می تواند فاجعه ای به بار آورد. دور از ذهن نیست که بیان کنیم به طور متوسط هر خانوار روزانه بین ۴۰ لیتر موادی که برای سلامتی انسان یا محیط زیست طبیعی خطرناک هستند را تولید می کند. مجموعة، این مواد سمی اگر با دقت جمع اوری نشوند و به صورت مجزا دفع نگردند، می توانند منابع آب ما را آلوده نمایند.
موارد پیشنهادی
این تعریف می تواند شامل چیزهای زیادی که شاید شما در گاراژ، زیر زمین، حمام یا اشپز خانه خودتان نگهداری می کند مانند تینر رنگ یا باتری های خودرو که کاملا مشخص هستند ام مواد دیگر هستند که ممکن است شما چنین موادی را اساسا جرم خطرناک به حساب نیاورید مانند واکس ها، حشره کش ها و چسبها.
خطرات اصلی ناشی از پسماند خطرناک خانگی چیست؟
دفع نامناسب پسماندهای خطرناک خانگی می تواند مشکلاتی را برای كل جامعه به وجود آورد. این گونه پسماندها می توانند انفجاری یا با قابلیت اشتعال بالا باشند. گاهی اوقات بخاطر اینکه مردم پسماندهای واکنش زا و قابل اشتعال را با بی دقتی پراکنده کرده اند و یا با پسماندهای معمولی خانگی مخلوط کرده اند، مجاری فاضلاب ها منفجر شده اند، کامیون های حمل پسماند آتش گرفته اند و مراکز دفن پسماندها دچار آتش سوزی شده اند.
پسماندهای خطرناک خانگی همچنین می توانند خورنده هم باشند. اسید حاصل از باتری های دور ریخته شده خودرو می تواند باعث خوردگی مواد فراوانی گردد. بعضی پسماندهای خطرناک خانگی برای انسانها و حیات وحش مسمومیت زا هستند، در حالیکه دیگر پسماندهای خطرناک خانگی می توانند باعث سرطان ، نقص زاد و ولد و یا دیگر مشکلات جدی پزشکی گردند.
پسماندهای خطرناک خانگی را کجا قرار دهیم؟
یکی از بدترین راه های دفع بسیاری از پسماندهای خطرناک خانگی فقط ریختن آنها درون مجرای فاضلاب» می باشد. ایستگاه های تصفیه فاضلاب جهت کنترل انواع مشخص پسماندهای خطرناک خانگی طراحی
متأسفانه، دفن پسماندهای خطرناک خانگی در یک مرکز دفن . به عنوان راه حل مؤثری به اثبات نرسیده است. برای پذیرش پسماندهای خطرناک خانگی، جایگاه دفن بهداشتی مدرن نیازمند تجهیز و طراحی خاصی می باشد. پسماندهای خطرناکی که به صورت نامناسب در جایگاه دفن پسماند دفن می شوند، می تواند از طریق آبهای زیرزمینی و آب سطحی و هوا، محیط زیست را آلوده سازند و می توانند کیفیت کود کمپوست استحصال شده در مراکز دفن پسماند را به پایین ترین سطح ممکن برسانند.
اگر افراد مختلف جامعه نخواهند خطرناک ترین پسماندها را در شبکه فاضلاب یا یک جایگاه دفن پسماند، دفن کنند، با آن چه کار کنند؟
این مقاله بعضی اقدامات بازدارنده را تشریح می کند که شما می توانید در منزل انجام دهید تا مقدار پسماند خطرناک خانگی که باید دفع کنید، کاهش یابد.
چارت پسماندهای خطرناک خانگی نشان می دهد که بهترین روشی که می توان پسماندهای خطرناک خانگی را مدیریت نمود، در منزل یافت می شود.
مقدار محصولات خطرناک مصرفی در منزل را کاهش دهید
شما برای کاهش استفاده از محصولات خطرناک در خانه خود، نیازمند داشتن تخصص (دکترای شیمی) نیستید.
پیشنهادهای زیر، شما را کمک خواهد کرد
1. قبل از اینکه محصولی را خریداری کنید، برچسب روی آن را بخوانید و مطمئن شوید محصول کاری را که شما می می شد. محصولات با سمیت کم را خریداری کنید.
- هنگام تهیه لیست خریدتان، محیط زیست را در نظر بگیرید.
- محصولات فاقد مواد سمی را خریداری نمایید.
- برچسب های محصولات را بخوانید.
مثال ۱-۱. به نمونه برچسب زیر که در مورد یک محصول پشه کش است، نگاه کنید (اطلاعات برچسب شامل موارد ذیل می باشد):
١. نام نشان دهنده
٢. نام معمولی یا مواد شیمیایی اولیه
٣. گزارش عناصر یا ترکیبات: هر برچسب حشره کشی باید نام و لیست درصدهای همه اجزاء یا عناصر فعال را داشته باشد (به عنوان مثال اجزایی که حشرات را می کشد). کارخانجات هم اکنون به لیست اجزاء بی خاصیت و بی اثر نیاز دارند که دارای ماهیت خطرناک هستند (به عنوان مثال شیره مواد خام نفتی).
۴. حالت ماده: برچسب به شما می گوید که این چه شکلی از محصول است (به عنوان مثال: پودری)
۵. برچسب شامل یک لیست از انواع پشه هایی است که پشه کش می تواند بر روی آن اثرات جلوگیری کننده داشته باشد.
۶. اخطار خطر برای بچه ها
۷. ظرفیت های شبکه
۸. موارد استفاده: برچسب باید به شما بگوید چطور از محصول استفاده کنید که موارد قانونی نداشته باشد و بهترین نتیجه را بگیرید. موارد ویژه را جهت استفاده از سبزیجات نگاه کنید.
۹. گزارشات اخطار و لغات راهنما: این بخش شامل پیشنهاداتی برای پوشش های حفاظتی و تجهیزات و احتیاط جهت جلوگیری از در معرض خطر قرار گرفتن بچه ها و حیوانات خانگی می باشد. شاید شامل اخطارهایی راجع به سمیت برای ماهی ها و یا شامل لغات انفرادی که بر سمیت حاد مرتبط با انسان ها دلالت می کند، هم باشد. برچسب ها اشاره ای به اثرات طولانی مدت یا مزمن خطرناک مواد شیمیایی درون محصولات ندارد (به عنوان مثال سرطان یا مرگ تدریجی). بسیاری از محصولات جهت شناسایی اثرات طولانی مدت روی انسان ها، مورد آزمایش قرار نگرفته اند.
۱۰. گزارشات مربوط به تعهد و آمادگی
۱۱. شماره ثبت و شماره تأسیس: هر حشره کشی بایستی توسط سازمان حفاظت محیط زیست ثبت شود. برچسب ها باید شامل شماره ثبت و شماره تأسیس کارخانه باشند.
۱۲. نام و آدرس کارخانه: کارخانه می تواند دارای اطلاعات اضافه باشد. کارخانه می تواند به عنوان یک منبعی که اطلاعات جزئی تر و بیشتری راجع به محصول تولیدی در برگه اطلاعات ایمنی موادشان هست را برای شما تأمین کند.
مثال ۲-۱. نمونه برچسب مربوط به یک محصول حشره کش:
- موارد استفاده: اسپری به تمام قسمت های گیاه هجوم می برد. اگر لازم بود تکرار کنید. حشرات خانگی (سوسک، مورچه، مگس ها): ۲ قاشق غذاخوری محلول در یک گالن آب را در مساحتی که حشرات در آنجا وجود دارند، اسپری کنید. از آلودگی غذاها، بشقاب ها و ظروف آشپزخانه اجتناب کنید. اگر لازم بود دوباره اسپری بزنید.
برای گیاهانی نظیر (کلم دلمه ای، کلم پیچ، گل کلم، لوبیا، باقلا و نخود)، ۱ قاشق غذاخوری در یک گالن آب، لازم است. نخودها را تا سه روز پس از برداشت، مصرف نکنید. کلم دلمه ای، کلم پیچ، گل کلم را تا ۷ روز بعد از برداشت، مصرف نکنید و لوبیاها را تا یک روز پس از برداشت، استفاده نکنید.
٢. احتیاط: اگر بلعیده شوند، مضر هستند. بخار یا مه اسپری را با نفس تان بالا نکشید. از برخورد با دست و پوستتان اجتناب کنید. دستها را پس از مصرف کاملا بشویید. از آلودگی غذاها، خودداری کنید. بچه ها و حیوانات را از محیط آلوده به حشره کش تا زمانی که خشک نشده است، دور نگه دارید. اگر مسمومیتی رخ داد، سریع به یک پزشک زنگ بزنید. آتروپین یک پادزهر است. حشره کش ها را در نزدیکی شعله یا حرارت استفاده نکنید، نریزید و یا ذخیره نکنید. قاشق های چای خوری و غذاخوری آلوده به حشره کش را بعدا جهت استفاده غذایی، بکار نبرید. ظروف را مورد استفاده مجدد قرار ندهید.
ظروفی را که خالی هستند، بیرون از محل ببرید. این محصولات، ماهی ها را خواهد کشت. آنها را از هر جانور آبزی، دور نگهدارید. آب را بوسیله شستن ظروف و تجهیزات آغشته به مواد زائد خطرناک، آلوده نکنید. این محصول را فقط با بر چسب ویژه بکار ببرید. این محصول دارای سمیت بسیار زیادی برای مگس ها و زنبورها است.
مثلا ددت (DDT ) حشره کشی بسیار قوی و احتمالا شناخته شده ترین آنها. هیدروکربنی کلردار شده با نام دی کلرو – دی فنیل – تری کلرو اتان، که روی بیشتر حشرات مؤثر است. گرچه حشره پس از مدتی نسبت به آن مقاوم می شود، در سمپاشی های ضد مالاریا نقش مهمی ایفا می کند. لیکن به سبب سمی بودن، کاربردش به محدودیت هایی انجامیده است. تا جایی که تحقیقات نشان داده ددت زیانی برای انسان نداشته و مورد اصلی برای مخالفت در کاربرد فراگیر آن، بر هم زدن توازن موجود میان محیط زیست و حشرات است. از هم پاشیدگی شیمیایی آن به کندی صورت می گیرد به طوری که در مراحل تسلسلی زنجیره غذایی غلظت آن بالا رفته و در برخی موارد تأثیرات زیان بخش و قابل مشاهده روی حیات جانوران به جا می گذارد.
برای بیان دقیق تر لازم است که مفهوم زنجیره غذایی (food chain) توضیح داده شود: رشته ای از سازواره ها که آنهایی را که در حلقه های پائین تر این زنجیره قرار دارند می خورند و خود خوراک آنهایی می شوند که در حلقه های بالاترند. زنجیره ساده غذایی علف – گوساله – انسان است. زنجیره های غذایی ساده کمیاب است، و اصطلاح شبکه غذائی ترجیح داده می شود، زیرا با این اصطلاح تشخیص داده می شود که اکثر گیاهان را بسیاری از علفخواران گوناگون می خورند (کرم پیله، حلزون، موش صحرائی، و گاو همه علفخوارند)، و اکثر صیادان انواعی از صید را به مصرف می رسانند. زنجیره غذایی معمولا شکل هرم را به خود می گیرد. سطح قاعده وسیع، مثلا علف، دارای مقدار زیادی مواد است که روی آن توده کوچک تری از علفخواران زیست می کنند. بالاتر گوشت خواران قرار دارند، تعداد کم تر و مواد کم تر. ساختار هرمی منعکس کننده فقدان کارایی است که با آن عناصر غذایی به کار برده می شوند. مواد سمی (مثل ددت) به خوبی مواد غذایی از زنجیره غذایی بالا می رود و از شکار به شکار کننده می رسد و ممکن است با بیشترین غلظت از سوی بالاترین سازواره زنجیره غذایی، نگهداری شود.
3. بیش از نیاز خرید نکنید: از آن جهت شما نیازمند دفع مازاد مواد نیستید.
مصرف را کاهش دهید و تا آنجایی که ممکن است از موادی که مقدار سمیت کمتری دارند، استفاده کنید.
یک خریدار با دقت باشید.
به وسیله حراج ها، گمراه نشوید.
ایمن فکر کنید. 7 پولتان را خرج خرید محصولات مناسب و کم خطر نمایید.
محصولات را بطور صحیح حمل و ذخیره کنید.
پسماندهای خطرناک خانگی را از طریق قانونی و بهداشتی دفع کنید.
تمامی محصولات را استفاده کنید.
محصولات باقیمانده قابل استفاده را به دوستان یا همسایگان یا گروه های دیگر جامعه ببخشید.
محصولاتی که ناخواسته هستند یا موجب خطر می شوند را وارد برنامه های دفن بهداشتی پسماندهای خطرناک خانگی بکنید.
بیشتر بخوانید:
۴. دستورالعمل ها در مورد چگونگی استفاده و دفع ظرف (که محصول در آن بسته بندی شده است) را بخوانید. (دلیل خاصی وجود دارد که چرا برچسب می گوید «نسوزانید» یا «با آب اکسیژنه (رنگ بر) مخلوط نکنید»
مثال: برچسب های روی حشره کش ها را بخوانید:
وقتی که محصولات حشره کش ثبت می شوند، در معرض آزمایش هایی قرار می گیرند که خطرات حاد و فوری مرتبط با محصول را امتحان می کند. تنها یک لغت می تواند به شما یک نشانه معمول از سطح مرگ آور محصول را توضیح بدهد.
مثلا کلمه «خطر / سمیت» (ذکر شده روی برچسب محصول پرخطر):
بیشترین مقدار مرگ آور. یعنی اگر مقدار خیلی کمی از محصول را بنوشید، حتی یک قطره در یک قاشق چایخوری، باعث مرگ انسان خواهد
شاد.
کلمه «اخطار» (ذکر شده روی برچسب محصول با سطح خطر کمتر):
نوشیدن یک قاشق چایخوری از محصول، انسان را خواهد کشت
کلمه «احتياط» (ذکر شده روی برچسب محصول با پایین ترین سطح خطر):
نوشیدن بیشتر از یک قاسق چایخوری از محصول، انسان را خواهد کشت.
۵. در صورت امکان مواد مطمئن را استفاده کنید.
تبدیل شدن به یک مصرف کننده با تولید مواد سمی کم یا ناچیز، شرایطی به شرح ذیل دارد:
اول از همه باید بدانید که شما می توانید با دیگران تفاوت داشته باشید. این کتاب جهت کمک به شما تهیه شده تا بتوانید به یک مصرف کننده محصولات با مواد کم خطر، تبدیل شوید. شما به وسیله خرید محصولات بی خطر و یا محصولات کم خطر می توانید روی مقدار و نوع پسماندهای خطرناک خانگی که تولید می شود، تأثیر داشته باشید. شما می توانید پیغامی را برای کارخانجات تولید این مواد بفرستید تا آنها تشویق شوند محصولات ایمن تر و مطمئن تری را به جای محصولات خطرناک، تولید کنند. اگر در فروشگاه محلی شما محصولاتی را که در این کتاب توصیه شده، وجود نداشت، با مدیر فروشگاه صحبت کنید و از او بخواهید که به فروش اینگونه محصولات بپردازد.
۱. «بعضی از مواد شیمیایی صنعتی و افزودنی های غذایی، سرطان زا هستند. مسئولان بهداشت عمومی کاملا از این خطرات آگاهند و کاربرد این گونه مواد شیمیایی را تحت مراقبت شدید دارند.» نقل از کتاب «فرهنگ اندیشه نو» (همان، ص ۴۸۰).
نظرات کاربران