شرایط نگهداری گل نرگس آفریقایی

شرایط نگهداری گل نرگس آفریقایی

با شرایط نگهداری گل نرگس آفریقایی از بخش گیاهان سایت تفریحی جیران همراه باشید.

نرگس آفریقایی گیاهی است با ساقه زیر زمینی (ریزوم دار) از خانواده Liliaceae  با تعداد تقریبی 10 گونه که از نظر گیاه شناسی هنوز بدرستی مشخص نشده اند.

در منابع مختلف آمده است که اصل این گیاه از مشرق زمین بوده و در سال 1630 از ایران توسط یک پدر روحانی به فرانسه برده شده است.

این گیاه در آغاز بخاطر کمیابی و همچنین بخاطر انحصار طلبی صاحبان آن فقط در اختیار پادشاهان و برگزیدگان قوم بود.

لوئی چهاردهم بخاطر بوی مطبوع نرگس آفریقائی مفتون این گیاه بود و به آن عشق بسیار می ورزید.

بوی این گیاه بطور متناوب کم و زیاد میشود بدین معنی که در روز کم بو بوده و از غروب آفتاب شروع به زیاد شدن می کند. شدت بوی عطر این گیاه کمی پس از شب هنگام است و باز در اواسط شب کاهش می یابد. این عطر شگفت آور هنگام اوج آن بسیار غنی است.

حتی قدرت انتشار آن به انداره ای است که در هوای صاف پس از یک روز گرم فقط بوی یک پایه گلدار آن تا شعاع 300 متری احساس می شود.

مطالب مرتبط: آشنایی با گیاه کاکتوس

این گیاه نه تنها یکی از بهترین گیاهان آپارتمانی بشمار می رود، بلکه در هوای آزاد نیز می توان آنرا به آسانی پرورش داد و از طرفی کشت آن بسیار ساده و بخاطر فراوانی گلها قابل ملاحظه است. برگهای آن بشکل روبان و بطول 50 سانتیمتر است.

قسمت زیادی از سال را باقی می ماند(از خرداد تا مرداد ماه) از میان برگها ساقه گل دهنده ای بطول تقریبی 75 سانتیمتر بیرون می آید که در انتهای آن گل آذینی بشکل چتر و حدود 50 عدد گل بشکل نرگس و برنگ آبی و یا آبی مایل به بنفش قرار دارد و یکی از گلهای آبی رنگ نادر در فصل تابستان است.

گلهای بریده آن با ساقه های بلند بسیار زیبا و همچنین دانه های آن پس از تشکیل روی این ساقه ها برای دکوراسیون زمستان بسیار مناسب است.

روش کاشت:

اگر چه این گیاه در اغلب خاکها بخوبی رشد می کند ولی خاکهای غنی و قابل نفوذ به آب برتری دارد و تنها نیاز آن به هوای خنک در تابستان است.

مکانهای سایه آفتاب بسیار مناسب برای پرورش این گیاه است و در صورتیکه در گلدان کاشته شده باشد، باید در بهار به هوای آزاد منتقل شود. در زمینهای سبک به آب فراوان و در زمستان به آب بسیار کم نیاز دارد تو برای استفاده از گل بریده و یا دانه های آن ساقه گل دهنده را از نزدیک زمین می برند و همچنین پس از تمام شدن گل ها، ساقه های خشک و برگهای زرد باید چیده شوند.

از مهرماه تا اواخر اسفند ماه ساقه ها باید با خاک برگ پوشانیده شوند. غده این گیاه (ساقه زیر زمینی که بصورت گوشتی در آمده و ریزوم نامیده میشود) را نباید زیاد جابجا کرد.

لذا میتوان غذه ها را در پاییز بیرون آورد و در محلی خشک و روشن نگاهداشت.

دادن کودهای شیمیایی کامل محلول در آب برای این گیاه در فصل رویش مناسب است.

بیشتر بخوانید: برطرف کردن داغی کف پا