اهمیت دوستیابی در نوجوانی
با اهمیت دوستیابی در نوجوانی از بخش خانواده سایت تفریحی جیران همراه باشید.
یکی از مهمترین مسایل نوجوانان و جوانان، دوست و دوستیابی می باشد که بخش مهمی از زندگی آنها را تشکیل می دهد. نوجوانان به دوستان خود کاملاً اطمینان دارند و آنها را محرم رازهای خویش می پندارند. آنها مسایل و مشکلاتی که به دلایلی همچون: ایجاد فاصله سنی، عدم توجه والدین و یا ترس از آنها، نمی توانند با آنان در میان بگذارند با دوستان خود به راحتی در میان می گذارند و از آنها راهنمایی می خواهند.
نوجوانان در این دوره به دوست و همدم خوب نیاز دارند تا اوقات تنهایی خود را با او سپری کنند و چنانچه والدین نسبت به این قضیه بی تفاوت باشند و فرزند خود را کاملاً آزاد بگذارند، ممکن است عواقب ناخوشایندی در پیش داشته باشد. همچنین سختگیریهای بی مورد پدران و مادران نیز می تواند مشکلات بزرگتری به بار آورد. والدین می توانند با فرزندان خود به گونه ای رفتار کنند که فرزندانشان در ابتدا آنها را به عنوان دوستان باتجربه تر و بزرگتر خود قبول کنند و در انتخاب دوستان دیگر از آنها کمک و راهنمایی بخواهند.
«شهره» که 16 سال دارد و کلاس دوم دبیرستان می باشد، می گوید: «پدر و مادر من بسیار سختگیر هستند. آنها اجازه نمی دهند من به خانه دوستانم بروم و یا آنها را به خانه خودمان دعوت کنم. با اینکه دوستان من دخترانی خوب و متین هستند، اما پدر و مادرم مرا از رفت و آمد با آنها منع می کنند. من بعضی وقتها به خاطر اینکه به خانه دوستانم بروم و یا چند ساعتی را با آنها سپری کنم، مجبورم به پدر و مادرم دروغ بگویم و با ترس و دلهره پیش دوستانم بمانم.»
دوستان خوب و وفادار، شریک انسان در غمها، شادیها، سختیها و ناملایمات زندگی می باشند و کسی که دوستی نداشته باشد، بی کس و تنها است.
پیامبر اکرم(ص) می فرمایند: «هر گاه اراده خداوند تعلق گیرد که به کسی خیر و نعمتی عنایت کند، دوستی صالح و نیکوکار به او می بخشد؛ که هنگام فراموشی او را یادآوری کرد و اگر به خاطر داشت، او را عملاً یاری نماید.»(1)
همچنین امام علی(ع) در این باره می فرمایند: «پیوند دوستی را با برادران دینی برقرار و محکم سازید، زیرا آنان ذخیره های دنیا و آخرت هستند.»(2)
بیشتر بخوانید: تأثیر بازی با کودکان بر شخصیت آنها
بدیهی است که بهترین و شادترین لحظات زندگی نوجوانان اوقاتی است که با دوستان خوب خود، سپری می کنند. رفت و آمدهای سالم و دوستانه به نوجوانان شور و نشاط می بخشد و خستگیها و افسردگیهایشان را از بین می برد و غمهایشان را می زداید. همچنین همنشینی با دوستان باتجربه و عاقل، می تواند باعث ترقی و پیشرفت نوجوانان در امور مادی و معنوی بشود. بر عکس دوستان ناباب و ناشایسته نیز می توانند باعث سقوط انسان از بلندترین جایگاه به پست ترین مقام بشوند. پس نباید این نیاز ضروری در زندگی آنها نادیده گرفته شود. البته برگزیدن دوست برای نوجوان نه می تواند به صورت یک امر تحمیلی و اجباری باشد و نه اینکه او در این راه کاملاً آزاد گذاشته شود. مطالعات و شواهد نشان می دهد که بسیاری از نوجوانان از طریق دوستان ناآگاه و یا ناباب به وادی فساد و یا تباهی کشیده شده اند.
«عاطفه» که 18 سال دارد و در روستای «بلده نور مازندران» زندگی می کند، می گوید: «من به تحصیل و درس و دوستانم علاقه فراوانی داشتم، اما به خاطر فرهنگ غلط پدر و مادرم از تحصیل محروم ماندم. پدر و مادرم معتقد بودند که دختر نباید درس بخواند و نه دوست داشته باشد! دوست و رفیق برای دختر معنا ندارد!! من هم بدون اینکه پدر و مادرم بفهمند، با دختری که در همسایگی ما زندگی می کردند، دوست شدم و بدون اطلاع پدر و مادرم با او رفت و آمد می کردم و ناراحتیهای
خودم را برای او می گفتم. یک روز که به دیدن آن دختر رفته بودم، او به من پیشنهاد کرد که از خانه فرار کنم و به جایی بروم که بتوانم به تحصیل خود ادامه بدهم. من نیز که فکر می کردم این پیشنهاد می تواند باعث موفقیت من در زندگی بشود، از خانه فرار کردم و متأسفانه طی 16 ساعت توسط نیروی انتظامی شناسایی شدم و به خانه برگشتم. ثمره این پیشنهاد برای من این شد که همه به عنوان یک دختر فراری به من نگاه می کنند و با اینکه من از خواهران دیگرم بزرگترم کسی به خواستگاری من نمی آید. پدرم مدام مرا سرزنش می کند و می گوید تو به بخت دو خواهر دیگرت هم لطمه زدی و حالا من ماندم و یک دنیا پشیمانی و حسرت.»
مطالب مرتبط: راههای افزایش اعتماد به نفس در کودکان
نقش دوستان در زندگی نوجوانان بسیار مهم و حساس می باشد و اکثر اوقات نوجوانان از دوستان خود الگو می پذیرند. نه تنها والدین در این زمینه نقش مهم و حساسی دارند، بلکه نوجوانان نیز باید بدانند چنانچه والدین نسبت به این مسأله توجه بیش از حد دارند، به خاطر مسایل و مشکلاتی است که در جامعه امروزی وجود دارد. بسیاری از مسایل همچون؛ اعتیاد، سرقت، فرار از خانه، بی بند و باریها و … نتیجه دوستان ناباب و ناآگاه می باشد. این امر پدران و مادران متعهد را بر آن می دارد که نسبت به دوستان فرزندان خود توجه کنند. مطمئنا والدین خیرخواه فرزندان هستند و می توان گفت هیچ دوستی واقعی تر و دلسوزتر از پدر و مادر وجود ندارد. پس فرزندان باید پدران و مادران خود را به عنوان یک دوست قبول کنند و مسایل و مشکلات خود را با آنان در میان بگذارند. اگر می خواهند با دوستی رفت و آمد کنند والدین را در جریان این کار قرار بدهند و دوستان خود را به پدر و مادرشان معرفی کنند. این باعث اعتماد پدر و مادران خواهد شد. همچنین عملی انجام ندهند که باعث سوء تفاهم و ایجاد حساسیت والدین شود. حتی می توانند گاهی اوقات با پدر و مادر خود به خانه دوستانشان رفت و آمد کنند. این امر باعث می شود که هم دوست خود و هم کانونی را که وی در آن پرورش یافته است، بهتر بشناسند.
امام علی(ع) می فرمایند: «خوشبخت ترین مردم کسی است که با مردمان خوب معاشرت نماید.»(3)
و نیز در روایتی دیگر می فرمایند: «هر چیز آفتی دارد و آفت خوبی، رفیق بد است.»(4)
پی نوشتها:
1 ـ مستدرک 121، ص62.
2 ـ غررالحکم.
3 ـ غررالحکم، ص189.
4 ـ همان، ص578.
نظرات کاربران