آنتی بادی یا پادتن چیست؟

در این پست از مجله اینترنتی جیران قصد داریم به بررسی سوال بسیاری از کاربران که پرسیده بودند، آنتی بادی یا پادتن چیست؟ خواهیم پرداخت.

پادتن ها یا آنتی بادی ها

آنتی بادی ها پروتئین های محافظی هستند که توسط سیستم ایمنی بدن شما تولید می شوند. آنها به آنتی ژن ها (مواد خارجی) – مانند باکتری ها، قارچ ها، ویروس ها و سموم- متصل می شوند و آنها را از بدن شما خارج می کنند.

آنتی بادی ها چیست؟

آنتی‌بادی‌ها پروتئین‌هایی هستند که هنگام ورود یک ماده ناخواسته به بدن از شما محافظت می‌کنند. آنتی بادی هایی که توسط سیستم ایمنی شما تولید می شوند، به این مواد ناخواسته متصل می شوند تا آنها را از سیستم شما حذف کنند.

کلمه دیگر برای آنتی بادی ایمونوگلوبولین است.

آنتی ژن در مقابل آنتی بادی

آنتی ژن یک ماده خارجی است که وارد بدن شما می شود. این می تواند شامل باکتری ها، ویروس ها، قارچ ها، آلرژن ها، سم و سایر سموم مختلف باشد. آنتی بادی پروتئینی است که توسط سیستم ایمنی بدن برای حمله و مبارزه با این آنتی ژن ها تولید می شود.

چگونه آنتی بادی ها با آنتی ژن ها مبارزه می کنند؟

مولکول های روی سطوح آنتی ژن ها با مولکول هایی که به طور طبیعی در بدن شما یافت می شوند متفاوت است. بنابراین، هنگامی که یک آنتی ژن وارد بدن شما می شود، سیستم ایمنی شما بلافاصله آن را تشخیص می دهد. به منظور حمله به این مهاجم آنتی ژن، سیستم ایمنی بدن شما را برای محافظت از آنتی بادی فرا می خواند.

آنتی بادی ها کجا تولید می شوند؟

آنتی بادی ها توسط سلول های B (گلبول های سفید تخصصی) تولید می شوند. هنگامی که یک آنتی ژن با یک سلول B تماس پیدا می کند، باعث تقسیم و شبیه سازی سلول B می شود. این سلول های B کلون شده – یا سلول های پلاسما – میلیون ها آنتی بادی را در جریان خون و سیستم لنفاوی شما آزاد می کنند.

آنتی بادی ها در نواحی مختلف بدن شما از جمله پوست، ریه ها، اشک، بزاق و حتی شیر مادر قرار دارند. در واقع مقادیر زیادی آنتی بادی در آغوز (مایع غلیظی که چند روز پس از زایمان از سینه ها ترشح می شود) وجود دارد. به همین دلیل است که شیردهی (شیردهی) می تواند سیستم ایمنی کودک شما را تقویت کند.

آنتی بادی های مونوکلونال چیست؟

آنتی بادی های مونوکلونال در آزمایشگاه ایجاد می شوند. آنها از توانایی طبیعی سیستم ایمنی بدن شما برای مبارزه با عوامل بیماری زا تقلید می کنند. استفاده از آنتی بادی های مونوکلونال برای مبارزه با عفونت ها نوعی ایمونوتراپی است.

عملکرد پادتن ها یا آنتی بادی ها

۵ نوع آنتی بادی و عملکرد آنها چیست؟

آنتی بادی ها بر اساس محل قرارگیریشان به پنج دسته تقسیم می شوند. هر یک با یک حرف مشخص شده است که به اختصار اصطلاح “ایمونوگلوبولین” (Ig) پیوست شده است:

IgA

که در بزاق، اشک، مخاط، شیر مادر و مایع روده یافت می شود، IgA را در برابر پاتوژن های بلعیده شده و استنشاقی محافظت می کند.

IgD

این آنتی بادی در سطح سلول های B شما یافت می شود. اگرچه عملکرد دقیق آن نامشخص است، کارشناسان فکر می کنند که IgD از بلوغ و فعال شدن سلول های B پشتیبانی می کند.

IgE

که عمدتا در پوست، ریه ها و غشاهای مخاطی یافت می شود، آنتی بادی های IgE باعث می شوند ماست سل های شما (نوعی گلبول سفید خون) هیستامین و سایر مواد شیمیایی را در جریان خون آزاد کنند. آنتی بادی های IgE برای مبارزه با واکنش های آلرژیک مفید هستند.

IgG

این رایج ترین آنتی بادی است که تقریباً ۷۰ تا ۷۵ درصد از کل ایمونوگلوبولین های بدن شما را تشکیل می دهد. این عمدتا در خون و مایعات بافتی یافت می شود. آنتی بادی های IgG به محافظت از بدن شما در برابر عفونت های ویروسی و باکتریایی کمک می کنند.

IgM

که در خون و سیستم لنفاوی شما یافت می شود، آنتی بادی های IgM به عنوان اولین خط دفاعی در برابر عفونت ها عمل می کنند. آنها همچنین نقش زیادی در تنظیم سیستم ایمنی دارند.

آناتومی

آنتی بادی ها از چه چیزی ساخته شده اند؟

آنتی بادی ها پروتئین هستند. هر آنتی بادی دارای چهار پلی پپتید (پپتیدهایی است که از دو یا چند اسید آمینه تشکیل شده است)، شامل دو زنجیره سنگین و دو زنجیره سبک.

آنتی بادی ها چه شکلی هستند؟

هر ساختار آنتی بادی از دو زنجیره سنگین و دو زنجیره سبک تشکیل شده است که به هم می پیوندند و یک مولکول Y شکل را تشکیل می دهند. هر نوع آنتی بادی دارای یک توالی اسید آمینه متفاوت در نوک “Y” است، به همین دلیل است که هر آنتی بادی شکل متفاوتی دارد.

شرایط و اختلالات

آنتی بادی های مونوکلونال چه شرایطی را می توانند درمان کنند؟

هر نوع آنتی بادی مونوکلونال آنتی ژن خاصی را هدف قرار می دهد. در نتیجه، آنتی‌بادی‌های مونوکلونال می‌توانند تعدادی از بیماری‌ها را درمان کنند، از جمله:

• سرطان
• روماتیسم مفصلی
• بیماری قلبی
• مولتیپل اسکلروزیس (MS)
• کولیت زخمی
• لوپوس
• بیماری کرون
• پسوریازیس
• رد پیوند عضو

آنتی بادی های کووید چیست؟

آنتی بادی های ویروسی که باعث COVID-۱۹ می شود را می توان در خون افرادی که از عفونت بهبود یافته اند یا کسانی که واکسن COVID-۱۹ دریافت کرده اند یافت می شود. اگر قبلاً COVID-۱۹ داشته اید، دریافت واکسن پاسخ آنتی بادی بدن شما را افزایش می دهد و محافظت شما را در برابر ویروس بهبود می بخشد.

چگونه می توانم متوجه شوم که آنتی بادی کووید دارم؟

می توانید آزمایش آنتی بادی انجام دهید تا متوجه شوید که آیا آنتی بادی COVID دارید یا خیر. آزمایش های آنتی بادی در آزمایشگاه ها و برخی داروخانه ها موجود است. شما همچنین می توانید آنها را از ارائه دهنده مراقبت های بهداشتی خود تهیه کنید.

آنتی بادی های کووید چقدر دوام می آورند؟

تحقیقات هنوز ادامه دارد، اما مطالعات نشان می‌دهد افرادی که مبتلا به کووید-۱۹ هستند حداقل پنج تا شش ماه آنتی‌بادی دارند. یک مطالعه نشان داد افرادی که از COVID-۱۹ بهبود یافته اند دارای سلول های B حافظه هستند که می توانند سال ها در بدن شما باقی بمانند و به طور خاص ویروس را هدف قرار دهند. این بدان معنی است که اگر دوباره در معرض ویروس قرار بگیرید، می توانید به سرعت آنتی بادی تولید کنید.

آنتی بادی های تیروگلوبولین چیست؟

آنتی بادی های تیروگلوبولین اغلب در افرادی که مشکلات تیروئیدی دارند، مانند پرکاری تیروئید یا کم کاری تیروئید، یافت می شود. این آنتی بادی ها پروتئین های تیروگلوبولین (پیش سازهای هورمون های تیروئید) را هدف قرار می دهند و به طور بالقوه می توانند غده تیروئید را تخریب کنند. کم کاری تیروئید در کودکان بسیار حساس هست و باید آن را جدی بگیرید.

آزمایش آنتی بادی آنتی تیروگلوبولین چیست؟

اگر پزشک شما مشکوک به مشکلات تیروئید باشد، ممکن است آزمایش آنتی بادی آنتی تیروگلوبولین را توصیه کند. این آزمایش همچنین برای نظارت بر پیشرفت پس از درمان سرطان تیروئید انجام می شود.

اگر آزمایش آنتی بادی آنتی تیروگلوبولین مثبت باشد یعنی چه؟

اگر آنتی بادی های آنتی تیروگلوبولین در خون شما یافت شود، می تواند نشان دهنده مشکلات تیروئید باشد، از جمله:

• پرکاری تیروئید
• کم کاری تیروئید
• بیماری هاشیموتو
• بیماری گریوز
• تیروئیدیت تحت حاد
• لوپوس
• دیابت نوع اول

اتوآنتی بادی چیست؟

آنتی بادی های ضد هسته که به نام آنتی بادی های ضد هسته ای (ANA) نیز شناخته می شوند، پروتئین های طبیعی در هسته سلول را هدف قرار می دهند. اتوآنتی بادی ها پروتئین های سالم و طبیعی را خطرناک و ناخواسته اشتباه می گیرند. در نتیجه، بدن شما شروع به حمله به خود می کند. اکثر مردم مقادیر کمی اتوآنتی بادی دارند. با این حال، در مقادیر زیاد، اتوآنتی بادی ها معمولاً یک بیماری خود ایمنی را نشان می دهند.

چگونه می توان آنتی بادی های ضد هسته ای را آزمایش کرد؟

آزمایش خون به نام آزمایش آنتی بادی ضد هسته ای فلورسنت رایج ترین روش برای آزمایش آنتی بادی های ضد هسته ای است. در طول این آزمایش، ارائه‌دهنده مراقبت‌های بهداشتی شما آنتی‌بادی‌های برچسب‌دار فلورسنت را زیر میکروسکوپ مشاهده می‌کند تا شدت و الگوی فلورسانس را تعیین کند. این آزمایش معمولا برای رد لوپوس استفاده می شود.

آزمایش ANA مثبت به چه معناست؟

نتیجه مثبت آزمایش ANA به پزشک شما می گوید که به دنبال تشخیص باشد. لزوماً به این معنی نیست که شما یک بیماری خودایمنی دارید. اگر نتیجه مثبت دریافت کردید، احتمالاً ارائه دهنده شما آزمایشات بیشتری را توصیه می کند.

آنتی بادی ها راه سیستم ایمنی شما برای محافظت از شما در برابر عفونت ها، آلرژن ها و سموم هستند. بدن شما این پروتئین ها را به طور طبیعی تولید می کند. گاهی اوقات، آنتی بادی های مونوکلونال آزمایشگاهی برای درمان برخی از مشکلات سلامتی مانند سرطان، بیماری قلبی، آرتریت روماتوئید و غیره استفاده می شود.