مواد غذایی آلرژی زا
گروهی از هشت ماده غذایی حساسیت زا که اغلب به آنها Big-81 گفته می شود و شامل شیر، تخم مرغ، ماهی، صدف، آجیل، بادام زمینی، گندم و سویا است. این غذاها حدود 90٪ از کل آلرژی های غذایی در ایالات متحده را تشکیل می دهند و طبق هرگونه مواد غذایی فرآوری شده طبق قانون برچسب زدن آلرژن مواد غذایی در ایالات متحده (FALCPA) 1 باید اعلام شود. علاوه بر این، برچسب زدن Big-8 طبق مقررات اتحادیه اروپا، کانادا، ژاپنی و استرالیا / نیوزلند الزامی است، همه این موارد از توصیه های Codex Alimentarius پیروی می کنند. آشنایی با مواد غذایی آلرژی زا را از بخش رژیم و تغذیه سایت تفریحی جیران همراه ما باشید.
مصرف کنندگان آلرژی ممکن است به طور تصادفی با غذاهای مشکل ساز روبرو شوند زیرا چندین مورد از Big-8 (به عنوان مثال تخم مرغ، شیر، گندم و سویا) اغلب در محصولات فرآوری شده استفاده می شوند و می توانند “پنهان” شوند.
شیر
شیر یک علت مکرر آلرژی در سراسر جهان است و بیشترین میزان بروز آلرژی غذایی را در دوران کودکی نشان می دهد. شیوع گزارش شده در اوایل کودکی بین 2-6٪ است، اما در سن 6 سالگی تا 90٪ از موارد شیوع دارد و در بزرگسالان معدود 17.18.19 مشاهده می شود. در حالی که حساسیت به شیر با یک واکنش ایمنی در برابر یک پروتئین خاص همراه است، عدم تحمل شیر ممکن است ناشی از یک (معمولاً) ناتوانی ژنتیکی تعیین شده در سوخت و ساز قند شیر باشد.
حساسیت به پروتئین های شیر معمولاً در اولین ساعت پس از مصرف باعث ترکیبی از علائم مختلف می شود که اغلب در دستگاه گوارش، پوست و مجاری هوایی انجام می شود.
موارد پیشنهادی
حساس ترین آلرژن های شیر فراوان ترین پروتئین موجود در شیر هستند و شامل کازئین ها و پروتئین های آب پنیر آلفا-لاکتالبومین و بتا-لاکتوگلوبولین 2021 هستند. این پروتئین ها همچنین در شیر از دیگر گونه های پستانداران وجود دارد و تلاش مصرف کنندگان آلرژیک شیر برای جایگزینی شیر گاوها با سایر حیوانات، اغلب ناموفق است. به همین دلیل، جایگزین های شیر گیاهی مانند سویا (اگرچه برای شیرخواران کمتر از 6 ماه توصیه نمی شود) یا شیر آماده سازی هایپوآلرژنیک (به عنوان مثال پودرهای شیر جزئی و کاملاً هیدرولیز شده) اغلب بخصوص برای شیرخواران حساسیت به شیر استفاده می شود. با این حال، استفاده گسترده از شیر گاو در طیف گسترده ای از مواد غذایی مختلف فرآوری شده (به عنوان مثال پخت کالاها، سوپ های فوری، چاشنی ها، شکلات و مارگارین) چالشی برای جلوگیری از مصرف کننده آلرژیک شیر است.
تخم مرغ
تخم مرغها منبع اصلی حساسیت زایی مواد غذایی در سراسر جهان هستند و از این رو در فهرست Big-8 گنجانده شده اند. تخم مرغ یک ماده اصلی غذایی است که معمولاً در اولین سال زندگی وارد رژیم غذایی می شود. شیوع بالای آلرژی تخم مرغ به ویژه در کودکان مشاهده شده است. با این حال، مشابه آلرژی شیر گاوها، آلرژی تخم مرغ اغلب در شش سال اول زندگی بیشتر است. علائم حساسیت به تخم مرغ اغلب به عنوان واکنش دستگاه گوارش بروز می یابد. اغلب اولین واکنش های پوستی فقط چند دقیقه پس از مصرف مشاهده می شود، در حالی که علائم دستگاه گوارش می تواند در زمان شروع، شدت و مدت زمان متفاوت باشد. واکنش های آنافیلاکسی و تنفسی پس از مصرف پروتئین تخم مرغ گزارش شده است. پروتئین های عمده درگیر در آلرژی تخم مرغ در سفیده تخم مرغ (به عنوان مثال اوبولومین، اووموکوئید ، ovotransferrin ، لیزوزیم) قرار دارند، در حالی که پروتئین های زرده تخم مرغ به ندرت تحریک می شوند. اکثر آلرژن های سفیده تخم مرغ بعد از گرم کردن حساسیت خود را حفظ می کنند. با توجه به شباهت پروتئین های تخم مرغ در تخم ها از سایر گونه های پرنده (به عنوان مثال غاز، اردک) افراد حساس به تخم مرغ ها معمولاً نسبت به تخم های گونه های دیگر واکنش نشان می دهند. مصرف گوشت طیور معمولاً مشکل ساز نیست. افراد مبتلا به حساسیت به تخم مرغ نیاز به اجتناب از غذاهای معمولی حاوی تخم مرغ دارند و به دلیل استفاده گسترده از تخم مرغ در غذاهای فرآوری شده، اغلب باید از اجتناب از بسیاری از کالاهای پخته شده، مایونز، برخی از ماکارونی، سس سالاد و همچنین لوازم آرایشی و محصولات پزشکی (به عنوان مثال مو – محصولات مراقبت، بیهوشی، واکسن).
ماهی
در حالی که آلرژی به ماهی در سراسر جهان گزارش شده است، احتمال می رود در مناطقی که مصرف ماهی زیاد دارند شایع تر باشد. علائم واكنش آلرژي در ماهي كه معمولاً مشاهده مي شود، پوست و واكنش هاي دستگاه گوارش اندكي پس از مصرف است. گاهی اوقات واکنش های سیستمیک شدید از جمله شوک آنافیلاکسی نیز مشاهده می شود. با وجود طیف گسترده ای از گونه های مختلف ماهی، بیشترین واکنش های آلرژیک به دلیل پارالوبومین پروتئین ماهیچه ماهی ایجاد می شود. افرادی که دارای واکنش آلرژیک به یک گونه ماهی هستند، نسبت به سایر افراد نیز حساس هستند. انگل ماهی Anisakis Simplex ممکن است بعد از مصرف ماهی آلوده، حتی اگر کاملا پخته شده باشد، واکنش های آلرژیک ایجاد کند. گاهی اوقات، به دلیل مسمومیت با هیستامین (اسکومبروئید) در ماهی های خراب، واکنش های نامطلوب بر روی ماهی مشاهده می شود و به دلیل علائم مشابه ممکن است در اثر واکنش آلرژیک اشتباه شود. آلرژن مهم ماهی پاروآلبومین حتی بعد از گرم شدن حساسیت خود را حفظ می کند و در نتیجه اجتناب از مصرف غذاهای تشکیل شده از ماهی ها برای افراد حساس ضروری است. ماهی اغلب در غذاهای فرآوری شده مانند پیتزا، گارنیش، سس و سوپ وجود دارد. سایر آلرژن های جزئی در ماهی شناسایی شده اند.
صدف
گروه صدف های صدف دار طیف وسیعی از اعضای آن را شامل می شود که میگو ، میگو ، خرچنگ و خرچنگ ها بیشترین اهمیت را به رژیم غذایی انسان دارند. آنها به میزان قابل توجهی در تغذیه انسان و اقتصاد جهانی سهم دارند. به نظر می رسد آلرژی به صدف صدف به طور عمده در کودکان بزرگتر و بزرگسالان تأثیر می گذارد، به خصوص در مناطقی که میزان مصرف بالایی دارند33. افراد آلرژیک به صدف به طور مرتب نسبت به انواع مختلف صدف صدف واکنش نشان می دهند اما می توانند در برابر صدف و حلزون های خوراکی واکنش نشان دهند که در اثر آلرژن اصلی آلرژن تروپومیوزین ایجاد می شود. وقوع گسترده تروپومیوزین در سایر گونه های بی مهرگان می تواند باعث شود افراد آلرژیک پوسته نیز نسبت به بی مهرگان غیر رژیمی واکنش نشان دهند (به عنوان مثال کنه گرد و غبار خانه ، سوسک). علائم آلرژی صدف از واکنشهای موضعی خفیف در حفره دهان (سندرم آلرژی دهان) تا واکنشهای سیستمیک تهدیدکننده زندگی متغیر است. گاهی علائم گوارشی و تنفسی بروز می کند. قرار گرفتن در معرض شغل در معرض آئروسلهای صدف پوسته پوسته پوسته در طول پردازش و تهیه مواد غذایی می تواند با رینیت و ملتحمه همراه باشد. از آنجا که صدف حتی بعد از گرم شدن پتانسیل حساسیت خود را حفظ می کند ، اجتناب از انواع اشکال صدف امری ضروری است. صدف ممکن است در برخی از غذاهای فوری فرآوری شده (به عنوان مثال پیتزا ، خوراکی ها ، سس ها ، سس سالاد) وجود داشته باشد. صدف های صدف دار در توصیه های برچسب زدن حساسیت به بیگ-8 و Codex Alimentarius برای برچسب زدن به غذاهای از پیش بسته بندی شده گنجانده شده است.
آجیل
آجیل ها یکی از مهمترین گروه آلرژن های غذایی در سراسر جهان هستند. این گروه طیف وسیعی از آجیل های واقعی (به عنوان مثال شاه بلوط، فندق، مهره کاج، گردو) را شامل می شود. بعضی از میوه ها و حبوبات معمولاً به عنوان آجیل محسوب می شوند (به عنوان مثال بادام، نارگیل، بادام زمینی). شناخته شده است که آجیل ها از نظر مقدار مورد نیاز برای ایجاد پاسخ و شدت واکنش ها یکی از مواد غذایی حساسیت زا هستند. میزان تخمین آلرژی آجیل در ایالات متحده حدود 1/1٪ از جمعیت عمومی 7 است. آلرژی به آجیل غالباً شامل علائم شدید سیستماتیک و تنفسی است و گاها واکنشهای آنافیلاکسی کشنده مشاهده می شود. تجزیه و تحلیل اخیر از واکنشهای غذایی کشنده در ایالات متحده، نشان داد که بادام زمینی (63٪) و آجیل (31٪) به عنوان یکی از دلایل اصلی مطرح شده است. در بیماران بالای شش سال آجیل همه تلفات را به خود اختصاص داد. با این حال، شایع ترین علائم واکنش پوستی است. آلرژن هاي مسئول آلرژي آجيل متنوع هستند و شامل پروتئين هاي نگهداري بذر (ويسيلين ها، لگومين ها، آلبومين ها)، پروتئين هاي مربوط به دفاع از گياهان و پروفيل ها هستند. افراد حساس به آجیل غالباً به چندین آجیل مختلف واکنش نشان می دهند و نشان می دهد که واکنش متقاطع بین آلرژن های آجیل یک پدیده شایع است. به عنوان مثال، احتمالاً به همین دلیل آلرژی به بادام زمینی و پسته اغلب مرتبط است. تفاوت های قابل توجهی در وقوع آلرژی مهره بین مناطق مختلف جغرافیایی مشاهده شده است. در حالی که بادام زمینی شایع ترین علت حساسیت غذایی در ایالات متحده و فرانسه است، این مورد در اسپانیا یا نروژ نیست. توضیحات دقیق تر درباره آلرژی به بادام زمینی در اینجا یافت می شود. از آنجا که واکنش های منفی بر روی آجیل و بادام زمینی می تواند با حداقل مقادیر غذایی (گاهی اوقات حتی با تماس پوست یا استنشاق) ایجاد شود، اجتناب از این امر ضروری است. ممکن است از مصرف محصولات غذایی حاوی آجیل جلوگیری شود، اما آلودگی متقابل غذاهای تولیدی، به ویژه شیرینی پزی، یک چالش بسیار بیشتر برای مدیریت را نشان می دهد. طبق دستورالعمل برچسب زدن اتحادیه اروپا 2003/89 / EG و Codex Alimentarius توصیه های برچسب زدن آلرژن برای مواد غذایی از قبل بسته بندی شده، تمام محصولات حاوی انواع مختلفی از آجیل ها باید به این ترتیب برچسب گذاری شوند. در اتحادیه اروپا، گروه آجیل شامل مغز بادام ، مغز گردو، بادام زمینی، فندق، آجیل، پسته و گردو است.
بادام زمینی
حبوبات گیاهان زراعی مهمی هستند و بیش از 25٪ از تولید اولیه محصولات زراعی جهان را در سطح وسیع تشکیل می دهند. حبوبات از ارزش غذایی بالایی برخوردار هستند (پروتئین ها و روغنهای با ارزش بالا) اما همچنین بروز و شدت بالای واکنش های آلرژیک را به خود اختصاص می دهد. برخی از پرخاصیت ترین و رایج ترین غذاهای آلرژی زا متعلق به خانواده حبوبات از جمله بادام زمینی است. پروتئین های مرتبط با حساسیت به حبوبات عمدتا به خانواده پروتئین های ذخیره بذر (آلبومین ها، گلوبولین ها، پرولامین ها) تعلق دارند. آنها اغلب به وفور یافت می شوند و حساسیت خود را بعد از گرم نگه داشتن حفظ می کنند. بادام زمینی در سراسر جهان مصرف می شود، غالباً به عنوان میان وعده (بو داده شده در میله های شکلات) بلکه به عنوان ماده ای در غذاهای آسیایی نیز مصرف می شود. مطالعات کنونی نشان می دهد که آلرژی بادام زمینی درکمتر از 1٪ کودکان و 6/0٪ از بزرگسالان در ایالات متحده اثر می گذارد. علائم آلرژی بادام زمینی از پاسخهای خفیف و موضعی نسبی (به عنوان مثال در حفره دهان) گرفته تا واکنشهای سیستمیک تهدید کننده زندگی (به عنوان مثال آسم، آنافیلاکسی) که به درمان اضطراری نیاز دارند. دوز کشنده پایین و فرکانس بالای واکنش های کشنده، بادام زمینی را به یکی از مواد غذایی حساسیت زا تبدیل می کند.
سویا
سویا و فرآورده های آن نه تنها به عنوان یک ماده غذایی (به عنوان مثال توفو) بلکه به عنوان یک کمک فن آوری از مواد غذایی استفاده می شود. آلرژی سویا نسبت به آلرژی بادام زمینی بسیار کمتر شیوع دارد، افراد مناطق مختلف (به عنوان مثال آمریکای شمالی، ژاپن و اروپا) نسبت به آلرژن های مختلف سویا واکنش نشان می دهند. علائم آلرژی به سویا مشابه بادام زمینی است و از واکنش خفیف نسبی تا واکنش های سیستم تهدیدکننده زندگی برخوردار است.
لوپین به طور فزاینده ای به عنوان یک ماده غذایی یافت می شود و آرد آن ممکن است به عنوان جایگزینی برای سویا یا گندم در غذاهای فرآوری شده استفاده شود. لوپین ارتباط نزدیکی با بادام زمینی دارد و برخی از افراد مبتلا به آلرژی بادام زمینی می توانند نسبت به لوپین واکنش نشان دهند. علائم این بیماری شامل واکنش های موضعی و پوستی موضعی و همچنین آسم شدید و واکنش های آنافیلاکسی است.
علاوه بر مصرف مستقیم این غذاهای حساسیت زا، مصرف کنندگان مرتباً در غذاهای فرآوری شده حبوبات قرار می گیرند که یا با طراحی (به عنوان مثال لوپین در محصولات پخت) یا به دلیل پردازش آلودگی متقاطع (به عنوان مثال اثری از بادام زمینی موجود در شکلات) وجود دارد. در حالی که بادام زمینی و سویا در توصیه های برچسب گذاری آلرژن Big-8 و Codex Alimentarius گنجانده شده اند، تازه لیپین اخیراً برای برچسب زدن اجباری به لیست اتحادیه اروپا اضافه شده است.
تعدادی حبوبات دیگر نیز وجود دارد که برای آنها آلرژی توصیف شده است از جمله نخود، عدس.
بیشتر بخوانید:
گندم
واکنشهای آلرژیک به گندم و سایر غلات بیشتر در نوزادان مشاهده می شود و معمولاً طی چند سال اول زندگی برطرف می شود. علائم آلرژی به واسطه IgE به غلات از واکنشهای خفیف موضعی پوست یا روده تا واکنشهای آنافیلاکسیک جدی و گاه تهدید کننده زندگی است.
آلرژی گندم ممکن است شامل آسم نانوایان (قرار گرفتن در معرض شغل در معرض گرد و غبار آرد دانه) و آلرژی با واسطه IgE که کمتر با واسطه ورزش همراه است، به نام آنافیلاکسی ناشی از ورزش وابسته به گندم (WDEIA) باشد.
افرادی که به محصولات مرتبط با گندم (جو، جو دوسر، چاودار) حساسیت دارند، اغلب می توانند برنج را تحمل کنند. واکنش در مورد برنج در اروپا و آمریکا نادر است اما ممکن است در آسیا شایع تر باشد.
بیماری سلیاک یک واکنش متمایز به بخش پروتئینی به نام گلوتن است که در گندم و غلات مربوط به آن مانند جو، چاودار و جو دوسر وجود دارد. به طور خاص، روده فرد حساس از دست دادن توانایی جذب مواد مغذی متاثر می شود. از آنجا که هیچ درمانی وجود ندارد، اجتناب از مصرف محصولات حاوی گلوتن ضروری است. با توجه به استفاده گسترده آرد حاوی گلوتن در غذاهای فرآوری شده که ممکن است از کالاهای پخته شده و لبنیات (به عنوان مثال پودر کاستارد) گرفته تا مربا و نوشیدنی باشد، جلوگیری از یک چالش بزرگ برای مصرف کننده است. علاوه بر این گلوتن ممکن است در مکمل های غذایی، محصولات آرایشی و دارویی نیز استفاده شود.
طبق توصیه کمیسیون Codex Alimentarius، برچسب های غذایی از قبل بسته بندی شده حاوی گلوتن باید برچسب گذاری شود.
نظرات کاربران