قالی ایرانی
فرشهای ایرانی مجلل و جذاب، حتی قبل از ساخت اولین امپراتوری پارس در حال تولید بودند. محبوبیت آنها در غرب ابتدا در دوره صفویه (1502-1722) شکوفا شد و با وجود تحریم های مدرن، تجارت همچنان یکی از بزرگترین صادرات خارجی ایران است. برای آشنایی با تاریخچه قالی ایرانی و معرفی این محصول دستبافت با سایت تفریحی جیران همراه ما باشید.
وقتی با مردم ایران درباره فرش دستبافت صحبت می کنید به سرعت به یک احساس غرور ملی نسبت به این صنعت پی خواهید برد. بافندگان ایران هنوز از همان روشهای قدیمی استفاده می کنند که نسلهای بیشماری قبل از آنها، از آنها استفاده می کردند. فرش های ایرانی نقشی اساسی در پیشرفت هنر و فرهنگ ایرانی داشته اند و بنابراین این صنعت از اهمیت تاریخی بالایی برخوردار است.
موارد پیشنهادی
قدمت قدیمی ترین فرش ایرانی مربوط به قرن 5 قبل از میلاد است. اعتقاد بر این است که فرش پازیریک (به معنای “چیزی زیر پا”) که در زمان امپراتوری هخامنشی ایران بافته شده است و گره ها و بافت بسیار پیشرفته آن نشان می دهد که قالی بافی حتی قبل از حکومت هخامنشی آغاز شده است. تصویر زیر ؛
به طور سنتی ، فرشهای دستباف ایرانی به سه دسته طبقه بندی می شوند: این دسته بندی ها به راحتی با تکنیک گره زدن متمایز می شوند. فرش های بافته شده در شهر از بهترین این سه گروه فرش به حساب می آیند. چگالی بالای گره که اغلب با استفاده از ترکیبی از ابریشم و پشم ساخته می شود ، پیچیده ترین طرح ها را می دهد. برخی از مشهورترین شهرهای قالیبافی ایران، اصفهان، قم و تبریز هستند.
اصفهان قرن هاست که در صنعت فرش ایرانی برجسته است، یکی از موفق ترین دوره های آنها دوره صفویه است.
در حالی که قم در 100 سال گذشته فقط قالی بافی می کرده است و هنوز هم یکی از مشهورترین مناطق قالیبافی در ایران است.
هر شهر ویژگی ها و طرح های متمایز خود را دارد، با این حال آنها دارای ویژگی های مشترک مانند نقوش گل شاه عباس هستند که در بالا نشان داده شده است.
قطعات بافته شده در شهرها و روستاهای فارس از تعداد گره و کیفیت پایین تری نسبت به قطعات بافته شده در شهرهای بزرگ برخوردار است. با این وجود برخی از شاخص ترین طرح های فارسی از این گروه نشات می گیرد.
فرش مشهور زیگلر یک نمونه عالی است – رنگ های ملایم تری که در ساخت آنها به کار رفته است برای فضای داخلی اغلب خنثی خانه های اروپایی ایده آل است.
فرش های بیجار به دلیل بافت ضخیم و دوام بسیار عالی شهرت دارند.
فرش های Seneh که در شهر ساناژاد تولید می شوند ، به دلیل کیفیت بسیار خوب شناخته شده اند.
ساناژاد و بیجار همچنین به ویژه اولین مناطق تولید گلیم بودند که اکنون در سراسر جهان بسیار شناخته شده اند.
بیشتر بخوانید: استایل الناز شاکردوست در فرش قرمزها
سرانجام ، فرش های عشایر توسط قبایل قومی ایران بافته می شود. عشایر بر خلاف تکه های شهر، شهر و روستا که به قصد تجاری بافته می شوند، در درجه اول وسایلی را برای استفاده شخصی خود می بافند. تکنیک گره زدن و تجهیزات موجود ابتدایی تر است، با این وجود نقصی که ایجاد می کند ویژگی و جذابیت کمیابی به فرش های آنها می بخشد. مجبور هستند که دستگاههای بافندگی خود را هنگام حرکت از منطقه ای به منطقه دیگر حرکت دهند، به عنوان مثال فرش های آنها ممکن است کمی موج دار یا بد شکل شوند.
نظرات کاربران